Πόσα ν’ αντέξει ακόμη αυτός ο πράσινος λαός...

Ακολουθήστε μας στο Google news

Η αγάπη, η «αρρώστια» του καθενός υποστηρικτή της Ομόνοιας, κακά τα ψέματα, δεν περιγράφεται... Ο Ομονοιάτης έχει καλά μέσα στην καρδιά του την αγαπημένη του ομάδα από την πρώτη μέρα που δήλωσε υποστηρικτής αυτής της ιδέας, μέχρι και την τελευταία στιγμή που θα... φύγει από αυτή τη ζωή. Ο Ομονοιάτης εδώ και χρόνια βίωσε, έζησε, πάρα πολλά γύρω από τον αγαπημένο του σύλλογο.  Καλές, ευχάριστες, χαρούμενες, αλλά και δυσάρεστες, πικρές, απογοητευτικές στιγμές. Η περηφάνια του κάθε Ομονοιάτη είναι τέτοια που δεν θέλει κανείς να εξαφανίζτται... Τα τελευταία χρόνια ο Ομονοιάτης έζησε και το τι έζησε...  Υποσχέσεις για μεγάλα πράγματα από διοικήσεις που πέρασαν, αλλά άφησαν τη μία «πληγή» πίσω από την άλλη. Χρέη, οφειλές, «αμαρτίες», άσχημες πορείες της ποδοσφαιρικής ομάδας, να μην μπορεί να πανηγυρίζει τίτλους και τραγικά λάθη που επαναλαμβάνονται και πληγώνουν για τα καλά την κάθε «πράσινη» ψυχή. Εδώ και χρόνια η Ομόνοια δείχνει να «ασθενεί», να «πάσχει», στο να έχει τα ικανότατα πρόσωπα, στελέχη, με ικανότητες και δυνατότητες σε καίρια πόστα.  Άτομα που δεν φόρεσαν έστω και μία φορά παντελονάκι και ακουμπήσουν μπάλα τι γυρεύουν και τι ψάχνουν σε μία ομάδα που θέλει να λέγεται μεγάλη, με την ιστορία της, τους τίτλους της, από το 1948 μέχρι και σήμερα, το δηλώνει γερά ότι είναι μεγάλη ομάδα. Άτομα που απλά ήταν ή είναι εκεί για δικά τους συμφέροντα , ή για το ότι έπρεπε να είναι εκεί καθώς τους υπέδειξαν κάποιοι, τι να ψάχνουν άραγε, από τηγ στιγμή που ίσως να μην έχουν γνώση τι εστί αποδυτήριο ποδοσφαιρικής ομάδας, αλλά και να μην έχουν ιδέα για τη νοοτροπία που πρέπει να εκπέμπει σε μία ομάδα με το όνομα Ομόνοια. Αυτός ο πράσινος λαός άντεξε πάρα πολλά να γίνονται στην ομάδα του και άκουσε πάμπολλες δικαιολογίες και δηλώσεις, αλλά πήρε και υποσχέσεις για μεγάλα πράγματα.  Κάθε χρόνο τα ίδια, όμως, εδώ και χρόνια.  Ο Ομονοιάτης, όμως, είναι εκεί, με τα εισιτήρια διαρκείας του, με τα «τούβλα» που κοσμεί το «Ηλίας Πούλλος», όποτε χρεαστεί προσφέρει από το υστέρημα του.  Αυτό το υστέρημα, όμως, εδώ και χρόνια δεν φέρνει την ανταμοιβή. Το περασμένο καλοκαίρι και το τι δεν έγινε... Η άφιξη επενδυτή από το εξωτερικό με την «ελπίδα» ότι μπαίνει μπόλικο χρήμα, καθώς και άλλα που έγιναν, έφεραν τη διχόνοια, οι οργανωμένοι (Θύρα 9) και όχι μόνο γύρισαν την πλάτη σε αυτή την προσπάθεια, δημιούργησαν κάτι διαφορετικό με το όνομα ΟΜΟΝΟΙΑ, αλλά και αυτοί που έμειναν στο πλευρό αυτής της νέας προσπάθειας σίγουρα σήμερα νιώθουν πέρα για πέρα απογοητευμένοι και πληγωμένοι. Μία ομάδα χωρίς ποιότητα, χωρίς δυνάμεις, να εξευτελίζεται από μία ομάδα στο ΓΣΠ, να μην μπορεί να κοιτάξει όσο πρέπει κατάματα τον αιώνιο αντίπαλο, να είναι στα κάτω στρώματα του βαθμολογικού πίνακα, να έχει και μία ομάδα και ένα σωματείο με τα πάμπολλα προβλήματα, το ερώτημα είναι τι άλλο έμεινε να δει σε αυτή την κατάντια, μιζέρια, της αγαπημένης του ομάδας... Υπάρχει ελπίδα για κάτι το καλύτερο; Εάν υπάρχει, ζητείται να ‘ρθει άμεσα γιατί ο πράσινος λαός είναι που είναι πληγωμένος και εξαφανίστηκε από τα γήπεδα, ας μην χάσει και το ενδιαφέρον του και την περηφάνια του πο γεννήθηκε σε αυτόν τον τόπο Ομονοιάτης!!!

BEST OF THEMASPORTS