Στον ίδιο παρονομαστή... Μπορεί ν' ΑΛΛΑΞΕΙ και αυτό με Παπασταύρου;

Ακολουθήστε μας στο Google news

Αφορμή για τη σημερινή μας αρθρογραφία (αν και την σκεφτόμασταν εδώ και βδομάδες) πήραμε μετά και το τελευταίο παιχνίδι της Ομόνοιας, στο Τσίρειο Στάδιο απέναντι στην ΑΕΛ. Εκεί στη δυτική κερκίδα του Τσιρείου Σταδίου, στα δημοσιογραφικά θεωρεία, με τους φιλάθλους της Ομόνοιας στο κάτω και άνω διάζωμα, με κάποιους εξ αυτών για μεγάλο χρονικό διάστημα της αναμέτρησης να... «στολίζουν» από πάνω μέχρι κάτω τον Ελλαδίτη προπονητή της ομάδας τους, Γιάννη Αναστασίου. Και το τι δεν ακούστηκε από ορισμένους Ομονοιάτες... Αν και μέρες πιο πριν, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά και σε εκπομπές όπου συμμετέχουν φίλαθλοι με μηνύματα ή τηλεφωνικές παρεμβάσεις, διαπιστώναμε, παρατηρούσαμε ένα... «μένος» κατά του Ελλαδίτη προπονητή, Γιάννη Αναστασίου, πως ήταν, είναι, αυτός που φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη για την κατάντια και τα αποτελέσματα της φετινής Ομόνοιας, εντούτοις, και με αυτά που είδαμε και ακούσαμε και στο Τσίρειο Στάδιο, βγάζουμε το συμπέρασμα ότι αυτή η νοοτροπία δεν εξαφανίζεται με τίποτα από τον Κύπριο φίλαθλο. Μία νοοτροπία που την βλέπαμε και σε προηγούμενες χρονιές, όταν στον πάγκο της Ομόνοιας, μίας μεγάλης ομάδας του Κυπριακού ποδοσφαίρου μας, αναλάμβαναν τα ηνία της τεχνικής ηγεσίας προπονητές που είχαν κάτι αξιόλογο κάνει στην προηγούμενη τους προπονητική καριέρα, έδειξαν κάποιο έργο. Ιβάιλο Πέτεφ, Πάμπος Χριστοδούλου, Βλάνταν Μιλόγεβιτς, είναι κάποιοι εξ αυτών των προπονητών, για να μην πάμε και άλλο πίσω και θυμηθούμε Ντούσαν Μπάγεβιτς και Γιάννη Μαντζουράκη. Βασισμένοι, όμως, στα τελευταία χρόνια, στον πάγκο της Ομόνοιας, πέρασαν προπονητές που είχαν τις δυνατότητες, τις ικανότητες, να προσφέρουν, με όραμα να οδηγήσουν την ομάδα ξανά στην ελίτ του Κυπριακού ποδοσφαίρου, στα ψηλά στρώματα του πρωταθλήματος Α΄ κατηγορίας, στο να... μυρίζει Ομόνοια. Για πολλούς και διάφορους λόγους, δεν κράτησε μία συνεργασία για καιρό ούτε με Μιλόγεβιτς που «κεντά» ο άνθρωπος ως προπονητής στη Σερβία και το όνομα του «παίζει» είτε για Κίνα είτε για άλλες... πολιτείες. Για πολλούς και διάφορους λόγους, δεν κράτησε μία συνεργασία με Πέτεφ, που πέρασε από Εθνική Βουλγαρίας, που έχασε πως έχασε το πρωτάθλημα με την ΑΕΛ το 2014, που πέτυχε όλα αυτά που πέτυχε στον πάγκο της Λουντογκόρετς, αλλά και μετά από το πέρασμα του από τη Λεμεσιανή ομάδα, στον πάγκο της Ντιναμό Ζάγκρεμπ, ενώ τώρα δείχνει έργο στη Σαουδική Αραβία. Σε ότι αφορά τον Πάμπο Χριστοδούλου, δεν χρειάζεται και ιδιαίτερου σχολίου, απλά θυμίζουμε ότι μόλις συμφωνήθηκε με την Ομόνοια, οι πλείστοι, αν όχι όλοι, τον έβλεπαν ως «Μεσσία» και πως θα πραγματοποιούσε μία παρόμοια πορεία όπως είχε πράξει στον πάγκο της ΑΕΛ τη σεζόν 2011-2012. Ερχόμενοι στο σήμερα και στον Γιάννη Αναστασίου, έναν προπονητή, με τη δική του καριέρα σε Ελλάδα, Ολλανδία, Βέλγιο, μπαίνει και αυτός ήδη στο ίδιο... «καζάνι» με τους προαναφερθέντες.  Να δέχεται της τόσης μεγάλης κριτικής, σα να και αυτός «έκτισε» τη φετινή Ομόνοια. Η πρόσφατη δημοσιογραφική διάσκεψη, με Παπασταύρου, Αναστασίου, Λάρκου στο πάνελ, πήγε, κάπως, να φέρει μία ηρεμία, αλλά την επόμενη μέρα αυτής, στο παιχνίδι του Τσιρείου Σταδίου, οι «προπονητές» της κερκίδας ήταν και πάλι εκεί.  Τα άκουγε για τα καλά ο Ελλαδίτης κόουτς. Εμείς απλά, ως επίλογο, με βάση και τα πιο πάνω παραδείγματα του παρελθόντος, λέμε ας επιτέλους λειτουργήσει μεταξύ άλλων η σύμπνοια και η σωστή νοοτρπία να αφεθεί να δουλέψει ο άνθρωπος προπονητής, όποιος και να είναι αυτός, να μπορέσει να ολοκληρώσει ένα πλάνο, ένα όραμα που έχει, και στο τέλος να κριθεί για το αποτέλεσμα του.  Τα «φαγώματα» εντός των τειχών απαγορεύονται, πλέον, για την Ομόνοια, γιατί τα χρόνια περνάνε και χωρις Ομόνοια στα ψηλά στρώματα, τότε και το πρωτάθλημα μας «πονεί» και θα...  πονεί. Πρέπει να λειτουργήσει σωστά όλο το οικοδόμημα, διοίκηση εταιρείας, τεχνικό επιτελείο με ποδοσφαιριστές. Όταν λειτουργήσουν αρμονικά αυτά, κυρίως η σχέση τεχνικής ηγεσίας (βασικά ο προπονητής) και επιτροπής προγραμματισμού (βασικά ο τεχνικός διευθυντής και ο αρχισκάουτερ), τότε θα μπουν σε ένα πρέπον... μονομάτι για σωστή οργάνωση της ομάδας. Μπορεί ο Σταύρος Παπασταύρου να είπε ότι θέλει να διαφωνούν, να υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ τους, αλλά μετά με τις διαφωνίες και εάν πάει κάτι... στράφι σε επιλογές που θα γίνουν, θα φέρει το μερίδιο ευθύνης αυτός που του πέρασε το δικό του και πάλι στον ίδιο παρονομαστή θα είμαστε, με τον κόσμο να «πυροβολεί»!  Εδώ για να μπει η Ομόνοια και πάλι σε ένα δρόμο που να μεγαλουργήσει, ταιριάζει «γάντι» η ατάκα «Όλοι για έναν και ένας για όλους».

BEST OF THEMASPORTS