Αδάμος Ευσταθίου: Τοποθετείται για το χαστούκι και τον αγώνα με την Ομόνοια
Γραπτή δήλωση από τον επικεφαλή του Δ.Σ. της Ομόνοιας 29ης Μαΐου
Ακολουθήστε μας στο Google news
Είναι από χθες το πρωί, που στριφογυρίζουν στο μυαλό μου κάποιες σκέψεις. Με αφορμή το άγριο παρασκήνιο που υπήρξε για το αν θα γινόταν ή όχι αποδεκτό το αίτημα του ΑΠΟΕΛ για αναβολή των προσεχών αγωνιστικών του υποχρεώσεων. Εν τέλει ψήφισαν όλοι «ναι», με εξαίρεση τον εκπρόσωπο της Ομόνοιας Νικ Νικολάου, που έριξε λευκό. Σωστά έδωσαν τη δυνατότητα στην ομάδα του ΑΠΟΕΛ να «καθαρίσει» από τα μαζεμένα θετικά κρούσματα κορωνοϊού και μετά να επιστρέψουν στο γήπεδο (για επίσημους αγώνες) οι ποδοσφαιριστές του. Πάνω – κάτω, πρέπει να έχετε ενημερωθεί αγαπητοί αναγνώστες, για τις θέσεις των ομάδων στο «καυτό» αυτό ζήτημα. Η ουσία για μένα, δεν βρίσκεται εκεί. Είναι ενοχλητικό, μερικές ομάδες, βγάζοντας επίσημες ανακοινώσεις ή μέσα από δημόσιες τοποθετήσεις στελεχών τους, να προσπαθούν να… παραδώσουν «μαθήματα ηθικής» στην ποδοσφαιρική κοινή γνώμη. Κάποιοι μπορεί να νομίζουν, ότι εισπράττουμε τοις μετρητοίς, αυτά τα «ωραία» και εύηχα λόγια, όμως πλανώνται πλάνη οικτράν. Θα φανεί άλλωστε στην πορεία, τι «συνδιαλλαγές» έγιναν για να περάσει σχεδόν ομόφωνα από την εκτελεστική της Ομοσπονδίας, το (δικαιολογημένο επαναλαμβάνω) αίτημα του ΑΠΟΕΛ. Θα περιμένουμε να δούμε, ποιες αποφάσεις θα λάβουν για τον αριθμό των ομάδων που θα συμμετέχουν στο επόμενο πρωτάθλημα. Θα μειωθούν σε 12 – όπως αποφάσισαν πριν μερικούς μήνες- ή θα τις κάμουν 14, ούτως ώστε να πέσουν δυο, αντί 4 ομάδες στην δεύτερη κατηγορία; Άστε που ακούγεται, ότι υπάρχουν κάποιοι που λένε, να μην υπάρχει καν διαβάθμιση, ούτε στη φετινή περίοδο. Η ανταγωνιστικότητα του πρωταθλήματος, που προτάσσεται καθημερινώς από τους πάντες, πως θα διαφυλαχθεί, αν αποφασίσουν αλλαγές, ενώ «τρέχει» η διοργάνωση; Στο παρών σημείωμα, δεν θα μπω στη διαδικασία, να ασχοληθώ με άλλα «πράγματα» που συμβαίνουν πίσω από τις κουρτίνες και επηρεάζουν καθοριστικά την εξέλιξη εγχώριων διοργανώσεων. Έχουμε δει κι έχουμε ακούσει, πολλά, κατά τα τελευταία χρόνια. Φυσικά υπάρχουν κι υπερβολές, αλλά δεν είναι όλα… παραμύθια της Χαλιμάς. Η ηθική στο κυπριακό ποδόσφαιρο, δεν λέω ότι δεν υπάρχει καν, αλλά είναι σπάνιο φαινόμενο. Γι’ αυτό όσοι την «ευαγγελίζονται» τις τελευταίες μέρες, να ξέρουν ότι δεν γίνονται πιστευτοί σε πολύ κόσμο. Μερικοί παράγοντες, όσο κι αν προσπαθήσουν, δεν μπορούν να «εξαγνιστούν» στα μάτια της κοινής γνώμης, τόσο εύκολα όσο νομίζουν. Οι πράξεις και οι συμπεριφορές τους, είναι καταγραμμένες.