Με την παρθενική του νίκη στη Formula 1 στο βρετανικό GP, ο Κάρλος Σάινθ έγινε ο 39ος πιλότος που έχει κερδίσει με Ferrari στη Formula 1. Γνωρίστε ή θυμηθείτε τους υπόλοιπους 38.
Το 2022 είναι η χρονιά που οι Tifosi βλέπουν επιτέλους την αγαπημένη τους Ferrari να διεκδικεί ξανά νίκες, ακόμη και τον τίτλο της Formula 1 - μαθηματικά πάντα! Με αιχμή του δόρατος τον Σαρλ Λεκλέρ, που έχει κερδίσει σε τρία Γκραν Πρι φέτος, αλλά και με τον Κάρλος Σάινθ Τζούνιορ που βελτιώνεται συνεχώς, κάνοντας μάλιστα την παρθενική του νίκη στο GP Βρετανίας.
Με την επιτυχία του αυτή, ο Ισπανός μπήκε στη λίστα με τους οδηγούς που έχουν πάρει τουλάχιστον μία νίκη με τη Ferrari στη Formula 1, ανεβάζοντας το συγκεκριμένο αριθμό στους 39. Ας τους γνωρίσουμε / θυμηθούμε όλους.
Χοσέ Φροϊλάν Γκονζάλεζ (1951): Η πρώτη νίκη της Ferrari στη Formula 1 έγινε στο GP Βρετανίας το 1951. Ο Αργεντινός πήρε τη δεύτερη και τελευταία νίκη του στην F1 πάλι με Ferrari, το 1954, στο Σίλβερστοουν και αυτή τη φορά.
Αλμπέρτο Ασκάρι (1951): Ο μεγάλος Ιταλός οδηγός πήρε την πρώτη του νίκη και δεύτερη για τη Ferrari στην F1 το 1951 στο Νίρμπουργκρινγκ. Το 1952 κέρδισε τους 6 από τους 8 αγώνες και πήρε το πρώτο του πρωτάθλημα Formula 1, επιτυχία που επανέλαβε το 1953. Παραμένει ο μόνος Ιταλός που κέρδισε τον τίτλο με τη Ferrari.
Πιέρο Ταρούφι (1952): Ο Ιταλός οδηγός κέρδισε την μοναδική του νίκη στη Formula 1 με Ferrari, στον εναρκτήριο αγώνα του 1952.
Μάικ Χόθορν (1953): Ο Χόθορν κέρδισε τον πρώτο του αγώνα στην F1 με Ferrari το 1953 στο γαλλικό GP. Πήρε άλλες δύο νίκες για την ιταλική ομάδα και το πρωτάθλημα του 1958. Αμέσως μετά αποσύρθηκε από την αγωνιστική δράση, ωστόσο σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα μόλις 3 μήνες μετά, στην ηλικία των 29 μόλις ετών.
Τζιουζέπε “Νίνο” Φαρίνα (1953): Η πρώτη του νίκη με τη Ferrari ήταν το 1953 στο Νίρμπουργκρινγκ, η οποία ήταν και η τελευταία του στη Formula 1.
Μορίς Τριντινάντ (1955): Μία από τις δύο νίκες που πήρε στην 14χρονη καριέρα του στην Formula 1 ήταν με τη Ferrari, στο Μονακό το 1955.
Λουίτζι Μούσο (1956): Μπορεί να τερμάτισε σε έναν μόνο αγώνα από τους τέσσερις που εκκίνησε το 1956, αλλά σε αυτόν κέρδισε! Ήταν στο GP Αργεντινής και αυτή ήταν η μοναδική του νίκη στην F1. Σκοτώθηκε στο γαλλικό GP το 1958.
Πίτερ Κόλινς (1956): Η πρώτη του νίκη με τη Ferrari ήρθε στο Σπα (Βέλγιο) το 1956. Σκοτώθηκε και αυτός το 1958, στο Γερμανικό GP.
Χουάν Μανουέλ Φάντζιο (1956): Η πρώτη νίκη του μεγάλου Αργεντινού πιλότου με την Scuderia ήταν στο Σίλβερστοουν το 1956. Πήρε μία ακόμη νίκη με τη Ferrari την ίδια χρονιά, στο Νίρμπουργκρινγκ.
Τόνι Μπρουκς (1959): Η πρώτη από τις δύο νίκες του με την ιταλική ομάδα ήρθε στη Γαλλία και η δεύτερη στο Βερολίνο, το 1959.
Φιλ Χιλ (1960): Ο πατέρας του γνωστού μας Ντέιμον Χιλ κέρδισε τρεις φορές με Ferrari στην καριέρα του στην F1. Η πρώτη ήταν το 1960 στη Μόντσα. Ο Χιλ στέφθηκε πρωταθλητής με τη Scuderia το 1961, με διαφορά μόλις ένα βαθμό από τον teammate του, Βόλφγκανγκ Φον Τριπς που σκοτώθηκε στον τελευταίο αγώνα της σεζόν.
Βόλφγκανγκ Φον Τριπς (1961): Πριν σκοτωθεί σε ηλικία 33 ετών στη Μόντσα το 1961 – μαζί με αυτόν και 15 θεατές – ο Γερμανός είχε κερδίσει δύο φορές με τη Ferrari, μία στην Ολλανδία και μία στην Αγγλία.
Τζον Σέρτις (1963): Η πρώτη από τις 4 συνολικά νίκες του με την ιταλική ομάδα ήρθε το 1963 στον αγώνα του Νίρμπουργκρινγκ.
Λορέντζο Μπαντίνι (1964): Η μοναδική του νίκη στους 42 αγώνες που είχε τρέξει στην Formula 1 ήταν με Ferrari, στο GP Αυστρίας το 1964. Απεβίωσε το 1967, τρεις μέρες μετά από το τρομακτικό ατύχημα που είχε στο GP του Μονακό, με Ferrari.
Λουντοβίκο Σκαρφιότι (1966): Η μοναδική του νίκη με Ferrari ήταν μπροστά το κοινό των Tifozi, στη Μόντσα το 1966.
Τζάκι Ιξ (1968): Οι έξι από τις 8 συνολικά νίκες του στην Formula 1 ήταν με τη Ferrari. Η πρώτη από αυτές ήταν το 1968, στη Γαλλία.
Κλέι Ρεγκατσόνι (1970): Την πρώτη σεζόν που έτρεξε με Ferrari κέρδισε, στη Μόντσα. Ακολούθησαν τρεις ακόμη νίκες με την ιταλική ομάδα. Έμεινε παράλυτος από τη μέση και κάτω ύστερα από ένα ατύχημα στο GP των ΗΠΑ το 1980.
Μάριο Αντρέτι (1971): Ο Αμερικανός (γεννημένος στην Ιταλία) οδηγός κέρδισε τη μοναδική του νίκη με Ferrari στον πρώτο του κιόλας αγώνα με την ιταλική ομάδα, το 1971 στο GP Νότιας Αφρικής.
Νίκι Λάουντα (1974): 15 από τις 25 νίκες του και δύο από τους τρεις τίτλους του μεγάλου Αυστριακού στην F1, ήταν με τη Ferrari. Η πρώτη του νίκη στο πρωτάθλημα ήταν με τη Scuderia, στο GP Ισπανίας το 1974.
Κάρλος Ρόιτμαν (1977): Ο Αργεντινός κέρδισε με Ferrari στη Βραζιλία το 1977, στον δεύτερο μόλις αγώνα του με την ομάδα. Μετά τη Formula 1, ο Ρόιτμαν έτρεξε και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ.
Ζιλ Βιλνέβ (1978): Και οι έξι νίκες του στην F1 ήταν με Ferrari, με την πρώτη να έρχεται το 1978 στην πατρίδα του, τον Καναδά. Ο Βιλνέβ σκοτώθηκε το 1982 σε ηλικία 32 ετών, στο qualifying του Βελγικού GP.
Τζόντι Σέκτερ (1979): Η πρώτη από τις τρεις νίκες που πέτυχε με τη Ferrari ήταν το 1979 στο GP Βελγίου. Ήταν ο 7ος οδηγός που κέρδισε το πρωτάθλημα της Formula 1 για τη Ferrari.
Ντιντιέ Πιρονί (1982): Η πρώτη του νίκη με τη Ferrari ήταν στο Σαν Μαρίνο το 1982, όταν παράκουσε τις εντολές της ομάδας και προσπέρασε τον teammate του, Ζιλ Βιλνέβ. Την ίδια χρονιά κέρδισε και στην Ολλανδία και προηγούταν στη βαθμολογία μέχρι το ατύχημα στο Γερμανικό GP, στο οποίο τραυματίστηκε στα πόδια και έχασε τους 4 τελευταίους αγώνες της σεζόν, τερματίζοντας τελικά δεύτερος στο πρωτάθλημα, πίσω από τον Κέκε Ρόζμπεργκ.
Πάτρικ Τάμπεϊ (1982): Δύο νίκες σε 21 αγώνες μετράει με τη Ferrari, η πρώτη στο Χόκενχαϊμ το 1982 και η δεύτερη στο Σαν Μαρίνο το 1983.
Ρενέ Αρνού (1983): Την πρώτη του χρονιά στη Ferrari, το 1983, κέρδισε σε τρεις αγώνες, κάνοντας αρχή από τον Καναδά.
Μικέλε Αλμπορέτο (1984): Η πρώτη του νίκη με τη Ferrari ήταν στο Βέλγιο, το 1984. Ακολούθησαν άλλες δύο το 1985, στο Μόντρεαλ και το Νίρμπουργκρινγκ.
Γκέραρντ Μπέργκερ (1987): Ο Αυστριακός έτρεξε με τη Ferrari δύο περιόδους: το 1987-89 και το 1993-95, κερδίζοντας με την ιταλική ομάδα τις 5 από τις 10 συνολικά νίκες του στη Formula 1. Η πρώτη ήταν το 1987 στην Ιαπωνία και η δεύτερη στον αμέσως επόμενο αγώνα, στην Αυστραλία.
Νάιτζελ Μάνσελ (1989): Από τις 31 νίκες του Βρετανού στην F1, οι 3 είναι με τη Ferrari. Η πρώτη από αυτές ήταν στο GP Βραζιλίας το 1989.
Αλέν Προστ (1990): Ο Γάλλος το 1990 μεταπήδησε από τη McLaren-Honda στη Ferrari, για δύο χρονιές, στις οποίες πήρε 5 νίκες. Η πρώτη ήταν στη Βραζιλία, το 1990.
Ζαν Αλεζί (1995): Στα 13 χρόνια καριέρα και στους 201 αγώνες του στη Formula 1, ο Αλεζί μετράει μόλις μία νίκη. Αυτή ήταν το 1995 στο Μόντρεαλ, με τη Ferrari.
Μίκαελ Σουμάχερ (1996): Ο Γερμανός κέρδισε με τη Scuderia τις 72 από τις 91 νίκες του και τους 5 από τους 7 τίτλους του στη Formula 1. Η αρχή έγινε με τη νίκη του στη Βραζιλία το 1996.
Έντι Ιρβάιν (1999): Αν και είχε το ρόλο του δεύτερου οδηγού στην ομάδα, ο Ιρβάιν κέρδισε 4 αγώνες και τερμάτισε δεύτερος στο πρωτάθλημα το 1999, πίσω από τον Μίκα Χάκινεν, όταν ο Σουμάχερ έσπασε το πόδι του και δεν μπόρεσε να τρέξει σε 6 Γραν Πρι.
Ρούμπενς Μπαρικέλο (2000): Η πρώτη νίκη του Βραζιλιάνου με τη Ferrari ήταν το 2000 στο Χόκενχαϊμ. Ακολούθησαν ακόμη 8 μέχρι το 2005.
Φελίπε Μάσα (2006): Την πρώτη του σεζόν με τη Scuderia, το 2006, κέρδισε και την πρώτη του νίκη, στην Κωνσταντινούπολη. Και οι 11 νίκες του στη Formula 1 είναι με τη Ferrari.
Κίμι Ράικονεν (2007): Κέρδισε στον πρώτο του κιόλας αγώνα με τη Ferrari, στη Μελβούρνη το 2007. Ακολούθησαν ακόμη 5 νίκες εκείνη τη σεζόν, που έφεραν και τον τίτλο.
Φερνάντο Αλόνσο (2010): Ο Ισπανός το 2010 ξεκίνησε την 4ετή συνεργασία του με τη Ferrari, ξεκινώντας τη σεζόν με νίκη, στο Μπαχρέιν.
Σεμπάστιαν Φέτελ (2015): Μεταπήδησε στη Scuderia έπειτα από 4 πρωταθλήματα με τη Red Bull, το 2015. Πήρε 14 νίκες με τα κόκκινα μονοθέσια, κάνοντας αρχή από τη Μαλαισία την πρώτη του κιόλας χρονιά.
Σαρλ Λεκλέρ (2019): Στην πρώτη του χρονιά με τη Ferrari, το 2019, και σε ηλικία μόλις 21 ετών και 10 μηνών, ο Μονεγάσκος πήρε δύο νίκες: στο Σπα και στη Μόντσα.
Κάρλος Σάινθ Τζούνιορ (2022): Με τη νίκη του στο Σίλβερστοουν, ο Ισπανός μπήκε στη λίστα με τους οδηγούς που έχουν στο παλμαρέ τους τουλάχιστον μία νίκη με τη Ferrari. Φυσικά, έπονται και άλλες...
Με ταπεινότητα υποδέχθηκε ο Μαξ Φερστάπεν το εκπληκτικό του επίτευγμα των τεσσάρων -και διαδοχικών- παγκοσμίων πρωταθλημάτων της Formula 1, που όπως είπε "δεν περίμενα ποτέ", σφραγίζοντας το φετινό στο GP του Λας Βέγκας - ενώ παράλληλα έπλεξε και το εγκώμιο της Red Bull Racing μετά από μια πολύ δύσκολη χρονιά για την ομάδα.
Ο Μαξ Φερστάπεν μπήκε στο κλειστό κλαμπ των οδηγών της ιστορίας της Formula 1 με τέσσερα παγκόσμια πρωταθλήματα, χάρη στην 5η θέση του στο GP του Λας Βέγκας, εμπρός από τον 6ο Λάντο Νόρις. Οι Τζορτζ Ράσελ και Λιούις Χάμιλτον υπέγραψαν το κυριαρχικό 1-2 της Mercedes, εμπρός από τον Κάρλος Σάινθ, στους 24 βαθμούς μείωσε η Ferrari τη διαφορά από τη McLaren στους κατασκευαστές.
Στο Grand Prix του Λας Βέγκας, ο Μαξ Φερστάπεν θα έχει την ευκαιρία να κλειδώσει τον φετινό τίτλο της Formula 1 και να μπει σε ένα πολύ κλειστό κλαμπ πιλότων με τέσσερα διαδοχικά πρωταθλήματα.
Ο Λιούις Χάμιλτον έπλεξε το εγκώμιο του θρύλου της Formula 1 Μίκαελ Σουμάχερ σε ένα νέο βιβλίο που κυκλοφόρησε για τον Γερμανό, λέγοντας μεταξύ άλλων ότι “τον έβλεπα πάντοτε ως πρότυπο” και ότι “περισσότερο από τον πρωταθλητή με εντυπωσιάζει ο άνθρωπος που είναι”.
Ο Λιούις Χάμιλτον έπλεξε το εγκώμιο του θρύλου της Formula 1 Μίκαελ Σουμάχερ σε ένα νέο βιβλίο που κυκλοφόρησε για τον Γερμανό, λέγοντας μεταξύ άλλων ότι “τον έβλεπα πάντοτε ως πρότυπο” και ότι “περισσότερο από τον πρωταθλητή με εντυπωσιάζει ο άνθρωπος που είναι”.