Σε πρόσφατη συνέντευξή του στο ιταλικό "Rossomotori.it" ο Φερστάπεν δεν δίστασε να σχολιάσει το ενδεχόμενο να οδηγήσει για την Ferrari, σημειώνοντας πως είναι όνειρο για τον καθένα να οδηγήσει με το cavallino στη φόρμα του, δεδομένης της ένδοξης ιστορίας της αρχαιότερης ομάδας της Formula 1.
«Τον καιρό που θα τελειώνει το συμβόλαιό μου θα είναι 31 ετών, και θα είμαι πια στη Formula 1 πολύ καιρό. Λατρεύω να κερδίζω, να είμαι ανταγωνιστικός, αλλά αν δεν μπορείς να έχεις το απόλυτο κίνητρο που χρειάζεσαι για κάθε αγώνα τότε θα πρέπει να αναρωτηθείς αν θέλεις πραγματικά να συνεχίσεις.
Μου αρέσουν οι 24 Ώρες του LeMans και οι αγώνες αντοχής, λατρεύω να βλέπω αγώνες με αυτοκίνητα GT στο Νίρμπουργκρινγκ. Όλα αυτά θέλω να τα δοκιμάσω στη ζωή μου, αλλά όχι όταν θα είμαι 40 ή 50 χρονών. Σε εκείνο το σημείο δεν θα αποδίδω τόσο καλά πια. Πιστεύω ότι μπορώ να πετύχω σπουδαία πράγματα όταν θα είμαι 31 ετών, είμαι πεπεισμένος για αυτό.
Πολλά θα εξαρτηθούν από το πόσο ανταγωνιστικοί θα είμαστε από τώρα μέχρι το 2028. Είναι δύσκολο να φύγεις από μια κυρίαρχη ομάδα. Με ρωτούν συχνά αν έχω μια ονειρική ομάδα, και ξέρω ότι η Ferrari έχει να επιδείξει εκπληκτική ιστορία στη F1. Είναι μια ομάδα στην οποία θα ήταν φανταστικό να αγωνιστώ. Ωστόσο, όπως έχω πει πολλές φορές, θέλω να είμαι πάντοτε στο ταχύτερο αυτοκίνητο», δήλωσε ο Ολλανδός.
Το ενδεχόμενο δεν έμεινε ασχολίαστο και από τον πρώην νικητής του LeMans Ρίτσαρντ Μπράντλεϊ: «Πιστεύω ότι ο Μαξ θα καταλήξει στη Ferrari στα επόμενα 2-3 χρόνια. Δεν θα με εξέπληττε κάτι τέτοιο, ειδικά όσο συνεχίζει να κερδίζει τίτλους και ο κόσμος θα αρχίσει να αναρωτιέται αν είναι ο καλύτερος όλων των εποχών.Ο Μαξ είναι από τους τύπους που θα έλεγαν 'εντάξει, θα κάνουμε ό,τι έκανε και ο Σουμάχερ: θα οδηγήσω τη Ferrari από τη θέση να μην μπορεί να κερδίζει, σε παγκόσμια πρωταθλήτρια'. Ο λόγος που το πιστεύω αυτό είναι διότι ο Μαξ βρίσκεται στο δρόμο προς το μεγαλείο, μπορούμε όλοι να το δούμε αυτό.
Όμως, δεν τον έχουμε δει ποτέ να κάνει αυτό που όριζε στο παρελθόν τους αληθινά μεγάλους οδηγούς, όπως τον Σουμάχερ, τον Σένα και τον Χάμιλτον. Αυτό που τους όριζε ήταν πως μπορούσαν να κερδίζουν με ένα όχι απόλυτα ανταγωνιστικό αυτοκίνητο, και να ανεβάζουν την ομάδα σε θέση που να μπορεί να κερδίζει.
Ο Σουμάχερ το πέτυχε όταν πήγε στη Ferrari, o Σένα όταν βρισκόταν στη Lotus, και μετά και ο Χάμιλτον με τη McLaren μετά την αλλαγή των κανονισμών το 2009. Ο Μαξ κάνει ακριβώς ό,τι πρέπει να κάνει με ένα πολύ, πολύ καλό αυτοκίνητο και αντίστοιχη ομάδα. Αλλά θα θέλει να δείξει ότι ανήκει στους αληθινά πολύ μεγάλους του σπορ. Και τον βλέπω να θέλει τα επόμενα χρόνια να επαναφέρει στη Ferrari τη δόξα που είχε τις μέρες με τον Μίκαελ Σουμάχερ».
sdna.gr