Κύριος, παικταράς και επαγγελματίας: Η μεγάλη δικαίωση του Λουτσέσκου…

Πέρα από το θέμα της ηλικίας ωστόσο, αρκετή μουρμούρα προέκυψε και την κατάσταση στην οποία βρισκόταν όταν αποφάσιζε να αφήσει για δεύτερη φορά την πατρίδα του και να κάνει το υπερατλαντικό ταξίδι με προορισμό έναν ευρωπαϊκό σύλλογο.

Η προηγούμενη τέτοια είχε συμβεί στις 26 Αυγούστου του 2010, όταν ο Τάισον ήταν μόλις 22 ετών και ονειρευόταν μια σπουδαία καριέρα. Και η αλήθεια είναι ότι το διάστημα που πέρασε στην Ουκρανία έδειξε μέχρι ενός βαθμού να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες, με τη μόνη ένσταση να αφορά την κατιούσα στην οποία έδειχνε να βρισκόταν πια. Με λίγα λόγια λοιπόν και χωρίς πρόθεση να αμβλύνουμε καταστάσεις, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που είπαν ότι πρόκειται για «καμένο χαρτί».

Οι ίδιοι άνθρωποι (ίσως και άλλοι) επανέλαβαν αυτές τις ενστάσεις και τον περασμένο χειμώνα όταν ο ΠΑΟΚ ανακοίνωνε την επέκταση του συμβολαίου του Βραζιλιάνου. Ειδικοί και μη είχαν προεξοφλήσει ή απλά ήλπιζαν ότι ο δικέφαλος του βορρά θα προχωρούσε σε μια ηχηρή αναβάθμιση της μεσοεπιθετικης γραμμής τους.

Για αυτούς βλέπετε δεν έλεγε τίποτα το γεγονός ότι ο Βραζιλιάνος κουβαλούσε στις ποδοσφαιρικές αποσκευές του την εμπειρία μιας καριέρας με τα πάνω της (και τα κάτω της είναι αλήθεια) κατά την διάρκεια της οποίας είχε «αναγκάσει» την Μέταλιστ να δώσει 6,3 εκατομμύρια ευρώ για να τον αποκτήσει από την Ιντερνασιονάλ, ούτε τα υπερδιπλάσια (15,2 εκατομμύρια ευρώ) τα οποία έβγαλε από τα ταμεία της για να τον κάνει δικό της η Σατχτάρ.

Φυσικά δεν… μετρούσαν ούτε οι παραστάσεις του σε υψηλό επίπεδο με τις 43 συμμετοχές στο Champions League έχοντας 4 γκολ και 7 ασίστ, ή τα 14 τέρματα και οι 16 ασίστ στα 54 παιχνίδια του Europa League. Για τα 6 πρωταθλήματα, τα 5 Κύπελλα και τα 4 Σούπερ Καπ Ουκρανίας ή το γεγονός ότι την σεζόν 2018/19 ανακηρύχθηκε ποδοσφαιριστής της χρονιάς για τον ουκρανικό σύλλογο, ούτε λόγος…

Ευτυχώς για τον ΠΑΟΚ, ο Ρασβάν Λουτσέσκου δεν είχε ανάλογες αντιλήψεις. Αντίθετα, πίστεψε στις ικανότητες του παίκτη, προέβλεψε ότι ήταν σε θέση να δώσει πράγματα αγωνιζόμενος είτε στο αριστερό άκρο, είτε ως δεύτερος επιθετικός, είτε ως μεσοεπιθετικός και πόνταρε στην ψυχοσύνθεσή του, όπως έχει κάνει σε τόσες και τόσες περιπτώσεις παικτών ο μάστερ στην ψυχολογία Ρουμάνος τεχνικός.

Η απόλυτη δικαίωση για τον Λουτσέσκου αλλά και τον ίδιο τον Τάισον ήρθε την πλέον κατάλληλη στιγμή. Εκεί που κρίθηκαν όλα. Στα play offs της Stoiximan Super League. Εκεί δηλαδή που όπως αποδείχθηκε εκ των πραγμάτων, τα συστήματα και οι τακτικές χωρίς ακριβώς να περνάνε σε δεύτερη μοίρα, φάνηκε να υπολείπονται σε σημασία της δίψας για διάκριση και της δύναμης ενός ενωμένου και συμπαγές συνόλου.

Τα 3 γκολ στις 9 αναμετρήσεις αυτής της ψυχοφθόρου διαδικασίας ανάδειξης του φετινού πρωταθλητή είναι τα νούμερα που μπορεί κάποιος να κρατήσει στο μυαλό του από το μίνι πρωτάθλημα που έκρινε τον τίτλο, αλλά η συνεισφορά του Τάισον ήταν πολύ μεγαλύτερη.

Υπό μία έννοια ο Βραζιλιάνος δεν έδειξε μόνο στοιχεία απόλυτου επαγγελματία (σε αντίθεση με τις προβλέψεις από διάφορες «Κασσάνδρες» που έκαναν λόγο για «αρπαχτή»), αλλά και ενδείξεις ευγνωμοσύνης απέναντι στο σύνολο του οργανισμού που τον πίστεψε και του έδωσε την ευκαιρία να βρει μια νέα «Ιθάκη» στα ποδοσφαιρικά γεράματά του.

Κι έτσι έπαιξε όχι μόνο για την δική του υστεροφημία, αλλά και για τον προπονητή του, τους συμπαίκτες και συμπολεμιστές του, την διοίκηση αλλά και φυσικά τον κόσμο, ο οποίος τον αγκάλιασε με την αγάπη του, αναγνωρίζοντας στο πρόσωπό του μία σπουδαία ποδοσφαιρική προσωπικότητα αλλά και έναν πραγματικό ΠΑΟΚτσή στην ψυχή.

menshouse.gr