Ελβετία: The last dance

Το Euro 2024 αποτελεί το κύκνειο άσμα μιας γενιάς που διατήρησε την Ελβετία στα υψηλά πατώματα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, δίχως όμως να της φέρει ποτέ μία ιστορική επιτυχία.

Ακολουθήστε μας στο Google news

Κι αν είναι η χρονιά της; Αν είναι η χρονιά της να κατακτήσει την Ευρώπη; Μόνο που σε ότι αφορά το ποδόσφαιρο θα πρέπει να βρει κάτι πολύ πιο ευφάνταστο, πολύ πιο δημιουργικό, πολύ πιο πρωτότυπο από αυτό που σκαρφίστηκε το Nemo και κατέκτησε την Eurovision.

Η Ελβετία καλείται κι αυτή να… broke the code, μόνο που στην περίπτωση μας δεν είναι και το πιο απλό πράγμα στον κόσμο, αφού εν αντιθέσει με το φρέσκο πρόσωπο του Nemo εδώ έχουμε να κάνουμε με μία ομάδα με εμφανείς ρυτίδες στο πρόσωπό της και σημάδια αγωνιστικής γήρανσης.

Από το 2004 μέχρι σήμερα και με εξαίρεση το Euro 2012 έχει προκριθεί σε όλες τις τελικές φάσεις όλων των διοργανώσεων, μα είναι σαν να βλέπεις τους ίδιους και τους ίδιους.

Σαν να βλέπεις την ίδια ομάδα που περνάει τον όμιλο και αποκλείεται στο πρώτο νοκ-άουτ. Μία σοβαρή, σταθερή, συμπαγή ομάδα, η οποία όμως δεν είχε ποτέ την μεγάλη αναλαμπή, την μεγάλη έκλαμψη. Αν ρίξει κανείς μια ματιά και στο τωρινό της ρόστερ θα δει αυτούς που παίζουν μια ζωή: τον Τζάκα, τον Σακίρι, τον Σεφέροβιτς, τον Ροντρίγκες, τον Σερ, τον Ζόμερ, όλοι τους άνω των 30, όλοι τους λίγο πριν το φινάλε της διεθνής τους καριέρας.

Πως έφτασε στα τελικά…

Ο μόνος λόγος που η Ελβετία θα βρεθεί σε τελική φάση Euro για έκτη φορά στην ιστορία της ήταν επειδή δεν γινόταν να αποκλειστεί! Κληρώθηκε στον πιο βατό όμιλο των προκριματικών παρέα με Ρουμανία, Ισραήλ, Λευκορωσία, Κόσοβο, Ανδόρα και κατάφερε να προκριθεί ως δεύτερη μόλις με 4 νίκες σε 10 αγωνιστικές εκ των οποίων οι δύο απέναντι στην Ανδόρα! 

Οι Ελβετοί έκλεισαν τα προκριματικά κερδίζοντας μόλις ένα από τα τελευταία τους επτά παιχνίδια στον όμιλο, με προβληματικές εμφανίσεις, κάκιστο ποδόσφαιρο και πολλές φωνές για αλλαγές σε πρόσωπα από τον κόσμο.

Ο προπονητής

Όταν το 2021 κλήθηκε να αντικαταστήσει τον σούπερ επιτυχημένο Βλάντιμιρ Πέτκοβιτς, που υπέγραψε την πιο πετυχημένη επταετία στην ιστορία της εθνικής ομάδας, έμοιαζε με σίγουρο χαρτί.

Τρία χρόνια μετά, η καρέκλα του Μουράτ Γιακίν τρίζει όσο τίποτα άλλο, κανείς δεν είναι σίγουρος αν θα τον δούμε στην τελική φάση.

Το σοκαριστικά βαρύ 6-1 από την Πορτογαλία στους «16» του Παγκοσμίου Κυπέλλου άφησε το αποτύπωμα και στην προκριματική φάση, όπου σε έναν πολύ εύκολο όμιλο, η Ελβετία κέρδισε μόνο την Ανδόρα στα τελευταία της 7 επίσημα παιχνίδια και προκρίθηκε μόνο και μόνο επειδή το Ισραήλ και η Λευκορωσία δεν το πίστεψαν ποτέ.

Αντί να τον απολύσει, η ελβετική ομοσπονδία του διόρισε νέο βοηθό (Τζιόρτζιο Κοντίνι), δείγμα της έλλειψης εμπιστοσύνης. Ο Γιακίν λίγο πριν από την τελική φάση άφησε την αγαπημένη του άμυνα στην τετράδα και θυμήθηκε την συνταγή του προκατόχου του (3-4-2-1), παίζοντας το τελευταίο του χαρτί μπας και σώσει την παρτίδα τώρα στο φινάλε της. 

Τα αστέρια της…

Μπορεί σε ομαδικό επίπεδο, η Ελβετία να μυρίζει στασιμότητα και παρακμή, όμως σε ατομικό επίπεδο έχει κάτι να ελπίζει. Αν ο αρχηγός της, ο Γκράνιτ Τζάκα, κατάφερε να κάνει αήττητο νταμπλ με την… Νεβερκούπεν (Μπάγερ Λεβερκούζεν), τότε όλα είναι πιθανά.

Υπέροχες χρονιές σε Ίντερ και Μάντσεστερ Σίτι έκαναν αντίστοιχα ο Γιαν Ζόμερ και ο Μανουέλ Ακάνζι, όμως το πρόβλημα είναι μπροστά.

Ο Μπριλ Εμπόλο έχασε όλη την χρονιά λόγω τραυματισμού, ο Σέρνταν Σακίρι παίζει σαν παλαίμαχος στο MLS και οι φερέλπιδες Νόα Όκαφορ, Ζεκί Αμντουνί που είχαν εκλάμψεις σε Μίλαν και Μπέρνλι φέτος, δείχνουν ανέτοιμοι να σηκώσουν το βάρος μπροστά. Το γκολ θα είναι πρόβλημα…

Video από τα προκριματικά και highlights

Τι λένε οι αριθμοί

Πρεσβεύει ένα ποδόσφαιρο κλειστό, σφριγηλό, προσεκτικό. Φαίνεται κι από τα αποτελέσματα της. Σε 18 παιχνίδια της σε τελική φάση Euro από το 1996 μέχρι σήμερα, το αποτέλεσμα της Ελβετίας που υπερισχύει είναι η ισοπαλία (8). 

Το 2016 αποκλείστηκε στα πέναλτι από την Πολωνία στους 16 και έφυγε αήττητη από την διοργάνωση με 3 ισοπαλίες σε 4 παχνίδια. 

Το 2021 αποκλείστηκε ξανά στα πέναλτι από την Ισπανία και έφυγε με 3 ισοπαλίες σε 5 παιχνίδια. 

Έτσι προκρίθηκε και σε αυτό το Euro με 5 ισοπαλίες στις 10 αγωνιστικές της προκριματικής φάσης! 

Ο βασικός της στόχος… 

Το Euro 2024 είναι το δικό της Last dance. Ο τελευταίος χορός μιας γενιάς παικτών που κέρδισε το 2009 το Παγκόσμιο Κ17 και από το 2014 την έχει στα νοκ-άουτ κάθε μεγάλης διοργάνωσης.

Ο τελευταίος χορός του Σακίρι, του Σεφέροβιτς, του Τζάκα, του Ζόμερ, του Σερ, του Ροντρίγκες, του Τσούμπερ, του Φρόιλερ, μιας γενιάς που παίζει μαζί μια δεκαετία και φτάνει στο τέλος της ποδοσφαιρικής της διαδρομής.

Σε όμιλο με Γερμανία, Σκωτία και Ουγγαρία, ο πρώτος στόχος είναι να περάσει στα νοκ-άουτ, κάτι που έχει πετύχει στις πέντε τελευταίες μεγάλες διοργανώσεις που έχει συμμετάσχει.

Που μπορεί να φτάσει και γιατί…

Από το Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας το 2014 και σε κάθε τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης (είτε Euro είτε Μουντιάλ) είναι σαν να παίζει σε λούπα το ίδιο έργο. Πρόκριση από την φάση των ομίλων και αποκλεισμός στο πρώτο νοκ-άουτ.

Μοναδική εξαίρεση το περασμένο Euro, όπου ο αποκλεισμός ήρθε στα προημιτελικά από την Ισπανία, στο δεύτερο νοκ-άουτ κι αφού πρώτα είχαν πετάξει εκτός συνέχειας την Γαλλία στα πέναλτι. Αυτή τη φορά όμως ο πήχης είναι πολύ πιο χαμηλός από άλλες φορές, αφού η εικόνα της στα προκριματικά ήταν προβληματική.

Οι Ούγγροι και οι Σκωτσέζοι μοιάζουν πιο πεινασμένοι, συνήθως οι κύκλοι μιας Εθνικής κλείνουν με μία ηχηρή αποτυχία και οι Ελβετοί φλερτάρουν με μία τέτοια.

sdna.gr

BEST OF THEMASPORTS