Πράνιτς: «Η Κροατία δεν φοβάται κανέναν και μπορεί να αντιμετωπίσει τον οποιοδήποτε αντίπαλο»

Η Κροατία προετοιμάζεται για να πρωταγωνιστήσει σε άλλη μία μεγάλη διοργάνωση, όπως και μας έχει συνηθίσει τα τελευταία χρόνια. Ο Ντάνιελ Πράνιτς γνωρίζει πολύ καλά τη δυναμική που θα έχει και φέτος η χώρα του, κάτι που εξήγησε αναλυτικά σε συνέντευξη του στην ελλαδική ιστοσελίδα bnsports.gr.

Ακολουθήστε μας στο Google news

Αναλυτικά:

Ο άλλοτε χαφ του Παναθηναϊκού και της Ανόρθωσης μίλησε για το φετινό «ταβάνι» της ομάδας, αλλά και για τις αξέχαστες εμπειρίες που αποκόμισε από τα χρόνια του στην Ελλάδα.

Η Κροατία είναι μία μικρή χώρα με τον πληθυσμό της, να μην φτάνει ούτε τα τέσσερα εκατομμύρια. Όμως η δυναμική που έχει στον κόσμο του ποδοσφαίρου είναι τεράστια, κάτι που το αποδεικνύει με κάθε ευκαιρία.

Το EURO 2024 είναι μόλις μερικά 24ωρα μακριά και η Κροατία θα μπει σε άλλη μία κορυφαία διοργάνωση με σκοπό να είναι ανταγωνιστική και με λίγη τύχη, ποιος ξέρει, μπορεί να φτάσει έως και την… κορυφή.

Ο Πράνιτς είχε την τιμή να αγωνιστεί με την εθνική ομάδα, στα χρόνια της νιότης του και γνωρίζει πολύ καλά τι σημαίνει για έναν Κροάτη να φοράει τα χρώματα της χώρας του.

Ο Ντάνιελ Πράνιτς μίλησε για τους στόχους που έχει θέσει η εθνική Κροατίας σε αυτό το EURO, την συγκίνηση που νιώθει κάθε φορά που θυμάται τον εαυτό του να παίζει με το εθνόσημο, αλλά και για τις όμορφες αναμνήσεις που έχει από την Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό.

Η Κροατία τα τελευταία χρόνια έχει πολύ καλές παρουσίες στις μεγάλες διοργανώσεις. Μήπως ήρθε η ώρα να πάρει και ένα χρυσό μετάλλιο;

«Τα τελευταία χρόνια η Κροατία παίζει πολύ καλό ποδόσφαιρο και είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστική στις μεγάλες διοργανώσεις. Φέτος θα πάμε σε αυτό το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα με μία πολύ καλή ομάδα. Σεβόμαστε τον κάθε αντίπαλο, αλλά δεν φοβόμαστε κανέναν. Σαφώς όμως δεν μπορούμε να μιλήσουμε για χρυσό μετάλλιο. Είναι κάτι που όλοι ευχόμαστε να συμβεί, αλλά θα είναι πάρα πολύ δύσκολο. Υπάρχουν πολλές δυνατές ομάδες και ο πρώτος στόχος θα πρέπει να είναι πρώτα να περάσουμε τη φάση των ομίλων και μετά να βλέπουμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά. Εξαρτάται βέβαια και από τις κληρώσεις που θα έχουμε. Οι στόχοι όμως που υπάρχουν είναι πολύ υψηλοί».

Ποια χώρα θα θέλετε οπωσδήποτε να αποφύγει η Κροατία στο επερχόμενο EURO;

«Δεν έχω κάποια ομάδα συγκεκριμένα στο μυαλό μου που η Κροατία θα πρέπει να φοβηθεί. Έχουμε δείξει τα τελευταία χρόνια ότι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε κάθε αντίπαλο που θα βρεθεί απέναντι μας. Αν είμαστε υγιείς και έτοιμοι θα μπορέσουμε να χτυπήσουμε το οποιοδήποτε παιχνίδι, εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς».

Ποια ομάδα της Κροατίας θεωρείτε καλύτερη; Την τωρινή ή εκείνη στην οποία αγωνιζόσασταν και εσείς με το εθνόσημο;

«Είναι δύσκολο να κάνω μία τέτοια σύγκριση. Στην εποχή μου είχαμε μία τρομερή ομάδα, αλλά δεν είχαμε καταφέρει να κάνουμε τις σπουδαίες πορείες που θέλαμε και μπορούσαμε να πετύχουμε. Ειδικά το 2008, ήμασταν έτοιμοι να πάμε μέχρι τέλους και όλοι πίστευαν ότι η Κροατία θα πετύχαινε σπουδαία πράγματα εκείνη τη χρονιά. Όμως στο παιχνίδι απέναντι στην Τουρκία ήμασταν πάρα πολύ άτυχοι, καθώς αποκλειστήκαμε στα πέναλτι. Είχαμε ένα υπέροχο σύνολο, αλλά η ομάδα του τώρα έχει επίσης καλούς παίκτες, όμως φέρνει και τα μεγάλα αποτελέσματα που εμείς δεν είχαμε καταφέρει, οπότε στα χαρτιά ναι είναι μία καλύτερη εκδοχή από την τότε εθνική Κροατίας».

Θυμάστε τα συναισθήματα σας όταν αγωνιστήκατε για πρώτη φορά με την εθνική Κροατίας;

«Ότι και να πω για εκείνη τη στιγμή δεν νομίζω να το καταλάβει πραγματικά κανείς. Τι ένοιωσα και τα συναισθήματα που μου δημιουργήθηκαν όταν έπαιξα για πρώτη φορά για τη χώρα μου, με αυτή την υπέροχη φανέλα. Ας πούμε απλά ότι ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Όταν ξεκινάς το ποδόσφαιρο σαφώς ονειρεύεσαι να παίξεις για μία μεγάλη ομάδα, όμως για εμένα ο στόχος πάντα ήταν να παίξω στην εθνική Κροατίας. Το κατάφερα και σε εκείνο το πρώτο παιχνίδι, δεν μπορούσα καν να αντιληφθώ το τι πραγματικά συνέβαινε. Κάθε παιχνίδι που έπαιζα με τη φανέλα της Κροατίας ήταν ιδιαίτερο και πλέον που έχω αποσυρθεί μου λείπει αυτό το συναίσθημα. Έστω και για ένα λεπτό θα ήθελα να το ζήσω ξανά. Ξέρω σαφώς πως κάτι τέτοιο δεν είναι πιθανό να συμβεί. Μπορεί κάποια στιγμή στο μέλλον να το πετύχω ως προπονητής. Είναι πάρα πολύ δύσκολο να περιγράψεις τα συναισθήματα σου όταν παίζεις για την εθνική σου ομάδα. Περηφάνια και συγκίνηση για κάθε δευτερόλεπτο που βρισκόμουν στο γήπεδο».

Έχετε παίξει σε μεγάλα ευρωπαϊκά κλαμπ, όμως ο τρόπος με τον οποίο συνδεθήκατε με το ελληνικό φίλαθλο κοινό ήταν μοναδικός. Τι αναμνήσεις έχετε από την Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό;

«Η Ελλάδα είναι το δεύτερό μου σπίτι. Πάντα η Κροατία είναι το νούμερο ένα για εμένα, αλλά η εμπειρία μου στην Ελλάδα ήταν μοναδική. Όταν αγωνιζόμουν στον Παναθηναϊκό ένιωθα πως όλοι με σεβόντουσαν, όχι μόνο οι οπαδοί της ομάδας, αλλά γενικά και των υπόλοιπων ομάδων. Πάντα σεβόμουν κάθε αντίπαλο που συναντούσα. Εγώ έπαιζα πάντα με πάθος και μου άρεσε η ατμόσφαιρα που δημιουργούσαν οι οπαδοί σε κάθε γήπεδο που έπαιζα. Δεν μου αρέσουν οι φίλαθλοι που απλώς κάθονται στην θέση τους. Θέλω οι οπαδοί να φωνάζουν, να τραγουδούν και να χτυπούν παλαμάκια. Απόλαυσα την κάθε στιγμή μου στην Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό. Πάντα μου αρέσει να επισκέπτομαι την Ελλάδα και την Αθήνα και ελπίζω κάποια στιγμή να επιστρέψω και ως προπονητής. Το ελπίζω τουλάχιστον, να καταφέρω να γίνω τόσο καλός όσο αξίζουν οι ομάδες στην Ελλάδα».

BEST OF THEMASPORTS