Ακολουθήστε μας στο Google news
Ο Ζιντάν σκοράρει με εκτέλεση φάουλ απέναντι στην Μπολόνια, στην πρώτη του σεζόν στην Γιούβε (1/12/1996) AP Photo/Mauro Pilone
Ο Ζιντάν ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα από τις Κάννες (1989-92) και στη συνέχεια μετακινήθηκε στην Μπορντό, όπου αγωνίστηκε για μια τετραετία (1992-96). Όσο βρισκόταν εκεί, προκάλεσε το ενδιαφέρον αγγλικών συλλόγων, όπως η Μπλάκμπερν και η Νιούκαστλ, όμως η διοίκηση της Μπορντό απέρριψε τις προτάσεις. Την τελευταία του χρονιά με τους "γιρονδίνους" ψηφίστηκε κορυφαίος παίκτης του γαλλικού πρωταθλήματος και επέλεξε ως επόμενο σταθμό της καριέρας του την Γιουβέντους, η οποία εκείνη τη σεζόν είχε κατακτήσει το Champions League. Πώς όμως κατέληξε εκεί ο 24χρονος Ζιζού;
- Ο ΠΛΑΤΙΝΙ ΚΑΙ Η ΜΙΛΑΝ
Στο Κύπελλο UEFA του 1995-96, η Μπορντό, με πρωταγωνιστές τους Ντουγκαρί, Λιζαραζού, Βίτσχε και Ζιντάν, πραγματοποίησε μια εκπληκτική πορεία που την έφερε μέχρι τον τελικό, όπου έχασε το τρόπαιο από την Μπάγερν. Στην προημιτελική φάση, οι "γιρονδίνοι" αντιμετώπισαν την Μίλαν, από την οποία ηττήθηκαν 2-0 στο πρώτο ματς. Οι "ροσονέρι", με αστέρια όπως οι Μαλντίνι, Βιεϊρά, Κοστακούρτα, Μπαρέζι, Ντεσαγί, Ρομπέρτο Μπάτζιο και Σαβίσεβιτς, ήταν το φαβορί για να περάσουν στα ημιτελικά. Όμως στον επαναληπτικό ο Ζιντάν και η παρέα του πραγματοποίησαν μια καταπληκτική εμφάνιση και με τέρματα των Τολό και Ντουγκαρί (2), νίκησαν 3-0 και πήραν την πρόκριση.
Ο Μισέλ Πλατινί, που παρακολουθούσε το ματς από την κερκίδα των επισήμων, εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ από την απόδοση του Ζιζού, ώστε πρότεινε αμέσως στον πρώην εργοδότη του, Τζιάνι Ανιέλι, ιδιοκτήτη της Γιουβέντους, να τον αποκτήσει. Η Γιούβε κινήθηκε αμέσως, πρόσφερε 3 εκατομμύρια λίρες στερλίνες στην Μπορντό και η συμφωνία έκλεισε. Ο Ζιζού δεν έγινε αμέσως πρωταγωνιστής στους "μπιανκονέρι", χρειάστηκε να περάσει αρκετός καιρός μέχρι να βρει τη θέση και τον ρόλο του στην ομάδα. Την πρώτη του σεζόν δυσκολεύτηκε αρκετά και ήταν ένας από τους αρνητικούς πρωταγωνιστές στην ήττα (1-3) από την Ντόρτμουντ στον τελικό του Champions League. Όλα όμως άλλαξαν από την ερχόμενη περίοδο.
- ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΙΠΙ ΣΤΟΝ ΑΝΤΣΕΛΟΤΙ
Σε εκείνη την δεύτερη σεζόν (1997-98), ο Ζιζού πήρε μπροστά και έγινε ένα από τα μεγάλα αστέρια της ομάδας. Παίζοντας πίσω από τους Ντελ Πιέρο και Ινζάγκι, άρχισε να δημιουργεί με φαντασία και αποτελεσματικότητα μοιράζοντας συνεχώς ασίστ, με αποτέλεσμα ο Πιντουρίκιο και ο Πίπο να σημειώσουν μαζί 61 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις! Η απόκτηση του Ντάβιντς που θωράκισε αμυντικά το κέντρο των "μπιανκονέρι", απελευθέρωσε ακόμα περισσότερο τον Ζιζού, ο οποίος πέρα από τη δημιουργία, άρχισε να σκοράρει με μακρινά σουτ αλλά και κεφαλιές, πλουτίζοντας συνέχεια το ρεπερτόριό του. Η κατάκτηση του δεύτερου συνεχόμενου σκουντέτο, συνοδεύτηκε λίγο αργότερο με το Μουντιάλ και όλα αυτά οδήγησαν στη χρυσή μπάλα για το 1998, μετριάζοντας κάπως την απογοήτευση για τον δεύτερο σερί χαμένο τελικό στο Champions League, αυτή τη φορά απέναντι στη Ρεάλ (0-1).
Ζιντάν, Ντελ Πιέρο και Ντάβιντς, από τους μεγάλους πρωταγωνιστές εκείνης της Γιούβε
Η τρίτη σεζόν του Ζιζού στο Τορίνο αποδείχτηκε απογοητευτική. Η ομάδα δεν έκανε καθόλου καλό ξεκίνημα και τον Φεβρουάριο του 1999 ο Λίπι απομακρύνθηκε από τη θέση του, με αντικαταστάτη τον Κάρλο Αντσελότι. Αυτό ήταν ένα "χτύπημα" για τον Ζιντάν, που αποκαλούσε τον Λίπι ως την "σπίθα της φωτιάς", τον άνθρωπο που τον έκανε να μην βλέπει το ποδόσφαιρο απλά σαν επάγγελμα και του δίδαξε το κίνητρο για τη νίκη. Η Γιούβε τερμάτισε στην 7η θέση του πρωταθλήματος, αποκλείστηκε από το Κύπελλο και την Ευρώπη και ολοκλήρωσε τη σεζόν χωρίς κανένα τίτλο για πρώτη φορά μετά από αρκετά χρόνια. Στις δυο επόμενες αγωνιστικές περιόδους, η Γιούβε βελτιώθηκε αισθητά, βρέθηκε ξανά στις γνώριμες υψηλές θέσεις της διεκδίκησης του σκουντέτο, όμως έχασε δυο διαδοχικά πρωταθλήματα από τις ομάδες της Ρώμης, το 1999-00 από την Λάτσιο και το 2000-01 από την Ρόμα.
- ΤΣΟΛΟ ΣΙΜΕΟΝΕ VS ΖΙΝΕΝΤΙΝ ΖΙΝΤΑΝ
Η Ρεάλ Μαδρίτης απέκλεισε το βράδυ της Τετάρτης την Ατλέτικο του Σιμεόνε από τον τελικό του Κάρντιφ, συνεχίζοντας την απόλυτη κυριαρχία της στην Ευρώπη, κάθε φορά που βρίσκει απέναντί της τα τελευταία τέσσερα χρόνια την συμπολίτισσα. Ο Ζιντάν συνάντησε τον Τσόλο στην Ιταλία, όταν ο δεύτερος πήγε το 1997 στην Ίντερ. Ο Σιμεόνε πήγε μετά από δυο χρόνια στην Λάτσιο και την πρώτη του σεζόν εκεί, κατέκτησε το πρωτάθλημα, στερώντας το από την Γιουβέντους. Βέβαια, πρώτα είχε συμβεί το ακριβώς αντίθετο, όταν ο Τσόλο, αγωνιζόμενος με τους "νερατσούρι", είχε χάσει το σκουντέτο του 1997-98 από την Γιούβε. Οι δυο ομάδες είχαν συναντηθεί την 31η αγωνιστική (συνολικά 34), η μεν Γιούβε με 66 βαθμούς, η δε Ίντερ με 65, στο ματς του τίτλου. Οι "μπιανκονέρι" νίκησαν 1-0 (Ντελ Πιέρο) σε ένα ματς με πολλά νεύρα και την αποβολή του Ζε Ελίας, πήραν διαφορά ασφαλείας και κατέκτησαν τελικά το πρωτάθλημα, το 25ο στην ιστορία τους.
Στη σεζόν 1999-2000, η Λάτσιο, στην οποία αγωνιζόταν πλέον ο Τσόλο, ήθελε όσο τίποτα τον τίτλο, τον οποίο είχε χάσει την προηγούμενη χρονιά από την Μίλαν, αυτοκτονώντας στις δυο τελευταίες αγωνιστικές. Λάτσιο και Γιούβε προχώρησαν μαζί στο ξεκίνημα και στο τέλος του πρώτου γύρου βρέθηκαν οι μεν "μπιανκονέρι" στην κορυφή με 36 βαθμούς, οι δε "λατσιάλι" δεύτεροι με 35. Στην 26η αγωνιστική, η Γιούβε είχε πάρει προβάδισμα οκτώ βαθμών, όμως από εκεί και μετά άλλαξαν όλα. Η "γηραιά κυρία" έχασε 2-0 από την Μίλαν, την ίδια στιγμή που η Λάτσιο νίκησε στο ντέρμπι της Ρώμης (2-1 την Ρόμα). Στην αμέσως επόμενη αγωνιστική (27η) οι δυο διεκδικήτριες έπαιξαν μεταξύ τους. Η Γιούβε βολευόταν και με το "Χ", όμως στο 72' της συνάντησης, δυο λεπτά μετά την αποβολή του Τσίρο Φεράρα, ο Σιμεόνε με κεφαλιά διαμόρφωσε το τελικό σκορ, δίνοντας τη νίκη στην ομάδα του και μειώνοντας τη διαφορά στους 3 βαθμούς! Στη συνέχεια η Γιούβε έκανε δυο ήττες (2-0 από τη Βερόνα & 1-0 από την Περούτζια), ενώ η Λάτσιο με ένα φοβερό σπριντ πήρε τελικά το σκουντέτο με διαφορά μόλις ενός βαθμού από την Γιούβε (72-71).
- ΤΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΤΑΜΠΕΡΑΜΕΝΤΟ ΤΟΥ ΖΙΖΟΥ
Είναι γνωστό ότι ο Ζιντάν είναι γόνος αλγερινών, οι οποίοι είχαν μεταναστεύσει στη Γαλλία. Γεννήθηκε στη Μασσαλία, ο μικρότερος από πέντε αδέρφια και τα παιδικά του χρόνια δεν ήταν ιδιαίτερα εύκολα. Στις "περίεργες" συνοικίες της πόλης που ξεκίνησε από πολύ μικρός να παίζει μπάλα με τους φίλους και γείτονές του, σκληραγωγήθηκε σε σημείο παρεξήγησης. Σίγουρα το είχε και μέσα του, αλλά η εφηβεία στη Μασσαλία, τον έκανε να αναπτύξει συνήθειες που αρκετά συχνά είχαν ακραίες αντιδράσεις, ακόμα και μέσα στα γήπεδα. Αυτό το ταμπεραμέντο το κουβάλησε μαζί του και στη διάρκεια της επαγγελματικής του καριέρας, με αποκορύφωμα φυσικά την κεφαλιά στον Ματεράτσι, στη διάρκεια του τελικού του Μουντιάλ του 2006, στο τελευταίο παιχνίδι της καριέρας του. Όμως εκείνη, μπορεί να ήταν η τελευταία κόκκινη κάρτα που αντίκρισε ποτέ μέσα στα γήπεδα, αλλά δεν ήταν και η πρώτη. Μια άλλη κουτουλιά, για παράδειγμα, που είχε δώσει έξι περίπου χρόνια νωρίτερα, είχε και ελληνικό ενδιαφέρον. Ήταν στο Champions League της σεζόν 2000/01, στη φάση των ομίλων, εκεί όπου η Γιουβέντους είχε κληρωθεί μαζί με το Αμβούργο, την Ντεπορτίβο και τον Παναθηναϊκό.
Βίντεο: Η κουτουλιά του Ζιντάν στον Γιόχεν Κιντς (24/10/2000)
17 Ιουνίου 2001...
Ο Ζινεντίν Ζιντάν, παίζει τον τελευταίο του αγώνα με την φανέλα της Γιουβέντους!
Ο Ζιντάν με τον Αλφρέδο Ντι Στέφανο στην επίσημη παρουσίασή του από τη Ρεάλ Μαδρίτης (9/7/2001)
Ο Πορτογάλος σούπερ σταρ δεν άντεξε όταν είδε το αγαπημένο του πρόσωπο σε κακή κατάσταση
Ο αρχηγός των ΗΠΑ, Κρίστιαν Πούλισιτς, μετά την ήττα των ΗΠΑ από την Ουρουγουάη πήγε να χαιρετήσει τον διαιτητή, ο οποίος όμως αρνήθηκε να του δώσει το χέρι του.
Το όνομα του Ρενάτο Σάντσες συνέδεσε και πάλι με τον Ολυμπιακό Γάλλος δημοσιογράφος, ο οποίος ανέφερε πως οι «ερυθρόλευκοι» ζήτησαν πληροφορίες για τον Πορτογάλο μέσο.
Ανακοίνωση με φόντο το μέλλον από την Τσέλσι, έκανε δικό της και επίσημα τον Μαρκ Γκιού από την Μπαρτσελόνα, μέχρι το 2030. Τρομερά ενθουσιασμένος ο «μικρός», όνειρο για αυτόν η Premier League!
Την απόκτηση του Βαγγέλη Παυλίδη ανακοίνωσε η Μπενφίκα, με τον Έλληνα επιθετικό να υπογράφει πενταετές συμβόλαιο έως το 2029.
Τρέλα, όνειρα και φαντασία. Πόσες ακόμα λέξεις χωράνε, για να περιγράψει κάποιος την στιγμή που ο Τραϊανός Δέλλας στέλνει τη μπάλα στα δίχτυα των Τσέχων, μία ημέρα σαν και σήμερα (01/07) το 2004, για να στείλει την Ελλάδα στον τελικό του EURO!
