Η Γεωργία έκανε την υπέρβασή της και πλέον έχει ό,τι χρειάζεται μία ομάδα με ταλέντο και δίψα για διάκριση: αφενός σημείο αναφοράς ως πυξίδα για το ταξίδι της, αφετέρου κίνητρο για να φτάσει ακόμα πιο μακριά.
26 Μαρτίου 2024, Τιφλίδα. Για την ακρίβεια, 27, λόγω της παρατεταμένης ώρας, επιβεβλημένης από την… παράταση και τα πέναλτι. Ο Νίκα Κβεκβεσκίρι νικά τον Οδυσσέα Βλαχοδήμο και η αντίφαση των συναισθημάτων κυριαρχεί αναπόφευκτα: από τη μία, η έκσταση παρθενικής πρόκρισης σε τελική φάση διοργάνωσης, από την άλλη η πικρή – περισσότερο από ποτέ – αναγκαιότητα αποδοχής μίας ακόμη βασανιστικής αναμονής συμμετοχής, η οποία όταν συμβεί θα ισοδυναμεί με ποδοσφαιρική ανάσταση.
26 Ιουνίου 2024, Γκελζενκίρχεν. Η Πορτογαλία έχει ήδη προκριθεί και επιδιώκει το «απόλυτο», κινούμενη από την αύρα του υπεραθλητή Κριστιάνο και της δόξας της επέκτασης του ρεκόρ του προετοιμάζεται για μία πρόκριση – γιορτή. Έτσι ακριβώς έγινε… από την ανάποδη! Η Γεωργία, προκρίνεται μόνο με νίκη (ανεξαρτήτως λοιπών αποτελεσμάτων), κάνει την υπέρβαση και με το ιστορικό 2 – 0 προσθέτει την δεύτερη εθνική της επέτειο. Ακριβώς τρεις μήνες μετά, συμπτωματικά. Παραμύθι ρομαντικό για την ίδια, εφιαλτικό για τους άλλους. Με άγνοια κινδύνου, θράσος και… επετειακή χρυσόσκονη. Ήδη έχει κερδίσει – η κληρονομιά δεν μετριέται μονάχα με τρόπαια· οι διακρίσεις δεν ορίζονται αποκλειστικά με κατακτήσεις.
30 Ιουνίου 2024, Κολωνία. Τέσσερις μέρες ύστερα από την πρώτη ποδοσφαιρική… εθνική επέτειο σε τελική φάση, ακολουθεί η δεύτερη πρό(σ)κληση της ιστορίας απέναντι στην Ισπανία. Αμφότεροι επιβεβαιώνουν στο χορτάρι τους ρόλους που τους δόθηκαν εξ αρχής του τουρνουά – αδιαφιλονίκητο φαβορί και άξιος πρωτάρης στην καταλληλότερη ενσάρκωσή τους με την αναμενόμενη, ωστόσο, κατάληξή του: η δίψα των ανανεωμένων Ιβήρων προσπέρασε την αντίστοιχη του «ένας για όλους και όλοι για έναν», με τους Πέδρι, Γουίλιαμς και Γιαμάλ να φέρνουν στη μνήμη στιγμές του όχι και τόσο μακρινού παρελθόντος.
Το παραμύθι δεν συνεχίστηκε, τουλάχιστον στα γερμανικά γήπεδα. Με την σειρά τους όμως, ο «γίγαντας» Γκιόργκι Μαμαρντασβίλι, ο εθνικός ήρωας Χβίτσα Κβαρατσχέλια με την παρέα τους, πρωτοστατούντος του εκλέκτορα Βίλλυ Σανιόλ, υπόσχονται να συμμετάσχουν ξανά και σύντομα σε νέες όμορφες ιστορίες. Δεν αρκέστηκαν στον ρομαντισμό της «μοντέρνας Σταχτοπούτας». Αποδέχθηκαν τον ρόλο του πρωτάρη, μόνο και μόνο για να αποδείξουν πως είναι καθαρά τυπικός και δεν τους αξίζει.
