Νίκη στρατηγικής ευφυΐας του Ράσελ στο Βέλγιο, στο θριαμβευτικό 1-2 της Mercedes!

Ο Τζορτζ Ράσελ έκανε μια εμφάνιση που αρμόζει σε πολύ μεγάλους οδηγούς της Formula 1, κατορθώνοντας να κερδίσει το GP Βελγίου με στρατηγική ενός πιτ-στοπ που έμοιαζε παρανοϊκή πριν τον αγώνα, αντέχοντας μέχρι τέλους στην πίεση του Λιούις Χάμιλτον στο απρόσμενο 1-2 της Mercedes στο Σπα. Τρίτος στο βάθρο ο Πιάστρι, εμπρός από τους Λεκλέρ και Φερστάπεν.

Ακολουθήστε μας στο Google news

Από το ξεκίνημα του 14ου φετινού αγωνιστικού τριημέρου της Formula 1, στο Σπα του Βελγίου, μέχρι και το μέσον του σημερινού αγώνα, ο Τζορτζ Ράσελ φάνταζε ως ο οδηγός με τις λιγότερες πιθανότητες μεταξύ των κορυφαίων για να κερδίσει στο Σπα.

Όμως, με την τόλμη του να επιλέξει στρατηγική ενός πιτ-στοπ, και οδηγώντας περίτεχνα για την προστασία ενός σετ σκληρής γόμας για 34 γύρους, ο νεαρός Άγγλος της Mercedes κατάφερε να φτάσει οριακά στη γραμμή του τερματισμού μπροστά από τον ομόλογό του Λιούις Χάμιλτον - σε έναν αγώνα που θύμισε τις εποχές του 2014-'21 για την ομάδα του Μπράκλεϊ.

Τα πάντα ανετράπησαν στον αγώνα του Σπα, σε σχέση με τις προβλέψεις πριν την εκκίνησή του. Η Red Bull και η McLaren δεν είχαν τη ανωτερότητα που όλοι περίμεναν, ενώ αντίθετα η Mercedes έβγαλε έναν "λαγό από το καπέλο" καθώς κανείς δεν περίμενε ότι θα ήταν ανταγωνιστική στις ζεστές και ηλιόλουστες συνθήκες που επικρατούσαν σήμερα στο Σπα.

Όμως, ακριβώς έτσι συνέβησαν τα πράγματα: ο Χάμιλτον όδευε προς τη νίκη, μέχρι που βρέθηκε στο διάβα του το μεγάλο στρατηγικό κόλπο γκρόσο του νεαρού ομολόγου του στη Mercedes, και συμπατριώτη του. Η εμμονή και ικανότητα του Ράσελ να μείνει πρώτος επέτρεψε στον Πιάστρι να πλησιάσει τους δύο Βρετανούς στο τέλος, αλλά ποτέ δεν έγινε απειλητικός.

Ο Σαρλ Λεκλέρ κέρδισε επίσης απρόσμενα (βάσει της απόδοσης της SF-24 στους τελευταίους αγώνες) τις Red Bull, αφήνοντας πίσω του τον Μαξ Φερστάπεν, ενώ την εξάδα έκλεισε ο Λάντο Νόρις που έχασε χρόνο βγαίνοντας εκτός πίστας στην πρώτη στροφή. Τον Άγγλο της McLaren ακολούθησαν στην οκτάδα οι Κάρλος Σάινθ και Σέρτζιο Πέρεζ, σε έναν αγώνα με πολλές και διαφορετικές στρατηγικές των πρωτοπόρων.

Το GP Βελγίου με μια ματιά

Όλοι οι πρωτοπόροι εκκίνησαν με τη μέση γόμα, πλην του Σάινθ που επέλεξε τη σκληρή.

Στην εκκίνηση ο Λεκλέρ έμεινε πρώτος, ο Χάμιλτον πέρασε τον Πέρεζ για την 2η θέση και ο Νόρις έπεσε στην 7η καθώς ανοίχτηκε στην αμμοπαγίδα στην έξοδο της πρώτης στροφής.

Ο Φερστάπεν κέρδισε δύο θέσεις στον πρώτο γύρο και ανέβηκε στην 9η.
Τρεις γύρους αργότερα ο Χάμιλτον πέρασε τον Λεκλέρ και τέθηκε επικεφαλής του αγώνα, εμπρός από τον Μονεγάσκο και τον Πέρεζ.

Ο Φερστάπεν προσπάθησε να κάνει το undercut στους μπροστινούς τους στο πρώτο πιτ-στοπ για να βρεθεί στη μάχη της κορυφής, αλλά η Red Bull απλά δεν είχε την ταχύτητα σήμερα.

Ο Πιάστρι κατάφερε να περάσει τον Πέρεζ μετά το πρώτο πιτ-στοπ, και τον Λεκλέρ μετά το δεύτερο, αλλά η McLaren απρόσμενα -ενώ ήταν ταχύτερη της Red Bull- δεν είχε απαντήσεις για το ρυθμό της Mercedes.

Ο Χάμιλτον έδειχνε μέχρι τον 30ό γύρο από τους 44 να οδεύει προς μια άνετη νίκη, ώσπου ο Ράσελ πήρε το ρίσκο της στρατηγικής ενός πιτ-στοπ.

Ο Ράσελ είχε κατά 15 γύρους πιο φθαρμένη γόμα από τον Λιούις όταν ο Χάμιλτον βγήκε από το δεύτερο πιτ-στοπ του, στον 27ο γύρο.

Η διαφορά Ράσελ-Χάμιλτον ήταν τότε στα περίπου 7’’, αλλά ο Ράσελ κατάφερε να διαχειριστεί τα ελαστικά του ώστε μέχρι την καρό σημαία να κερδίσει με διαφορά 0,5’’ από τον Χάμιλτον.

Ο αργός ρυθμός του Ράσελ επέτρεψε στον Πιάστρι να πλησιάσει τις Mercedes, και ίσως με έναν γύρο ακόμα ο Αυστραλός να γινόταν απειλητικός.

Οι Λεκλέρ, Φερστάπεν και Νόρις έκλεισαν την εξάδα ελπίζοντας σε κάτι περισσότερο σήμερα.

Με τις εναλλακτικές τους στρατηγικές οι Σάινθ και Πέρεζ περιορίστηκαν στο τέλος της οκτάδας.

Η εξέλιξη του αγώνα του Σπα

Οι πολλές και ποικίλλες στρατηγικές των οκτώ πρωταγωνιστών του αγώνα έδωσαν ενδιαφέρον και στους 44 γύρους του GP Βελγίου. Στην εκκίνηση όλοι είχαν τη μαλακή γόμα, πλην του Σάινθ που διάλεξε τη σκληρή, και μετά τη μάχη των πρώτων στροφών ο Λεκλέρ κατάφερε να κρατήσει την πρωτοπορία - θυμίζουμε ότι η ποινή αλλαγή 5ου κινητήρα έριξε τον Φερστάπεν στην 11η της εκκίνησης.

Ο Χάμιλτον επίσης κατάφερε να καθιερωθεί στη δεύτερη θέση περνώντας τον Πέρεζ. Δύο γύρους πιο μετά ο Χάμιλτον κατάφερε να περάσει τον Μονεγάσκο της Ferrari, για να τοποθετηθεί επικεφαλής του αγώνα, περνώντας με το DRS στα φρένα της ευθείας Κέμελ και για το σικέιν Λε Κομπ. Ακολουθούσε τρίτος ο Πέρεζ, εμπρός από τους Ράσελ και Σάινθ.

Την ίδια στιγμή που ο Χάμιλτον άνοιγε τη διαφορά του στην κορυφή από τον Λεκλέρ, στην 7η θέση (όπου έπεσε έπειτα από λάθος του στην πρώτη στροφή) ο Νόρις απειλούνταν από τον 8ο Φερστάπεν που ήδη είχε ανελιχθεί εκεί από την 11η θέση.

Ο Φερστάπεν και ο Ράσελ άνοιξαν τα πρώτα πιτ-στοπς στον 11ο γύρο, για να κάνουν το undercut στους μπροστινούς τους. Έβαλαν τη σκληρή γόμα, την οποία τοποθέτησαν στον αμέσως επόμενο γύρο και οι Χάμιλτον, Πιάστρι και Πέρεζ. Ο Λεκλέρ ακολούθησε στον 13ο γυρο, για τα ίδια ελαστικά.

Το undercut δούλεψε καλά για τον Ράσελ, αλλά όχι και για τον Φερστάπεν. Ο Ράσελ πέρασε τον Πιάστρι, αλλά σύντομα ο Αυστραλός τον ξαναπέρασε στην πίστα για να ανακτήσει την 4η θέση, κι έπειτα την 3η περνώντας και τη Red Bull του Πέρεζ.

Ο Νόρις μπήκε 6 γύρους μετά τον Φερστάπεν αλλά με την πιο φρέσκια γόμα του έκλεισε σύντομα τη διαφορά 6 δευτερολέπτων από τον Ολλανδό. Αυτό ήταν ενδεικτικό της φτωχής απόδοσης του Μαξ με τη σκληρή γόμα, που έκανε το undercut του μη αποδοτικό.

Ο Νόρις με την είσοδό του στον 16ο γύρο έκανε το undercut στον Σάινθ, που μπήκε στον 20ο γύρο μετά το μεγάλο του πρώτο stint με τη σκληρή γόμα. Την ίδια στιγμή, στην κορυφή ο Χάμιλτον μεγάλωνε το προβάδισμά του από τον Λεκλέρ, με τον Πιάστρι λίγο πιο μακριά στην 3η θέση.

Τότε ο 4ος Πέρεζ άρχισε να χάνει την απόδοσή του με τη μέση γόμα, και έγινε ο πρώτος που έκανε δεύτερο πιτ-στοπ, στον 22ο γύρο - στο μέσον του αγώνα. Ο Μεξικανός άνοιξε το χώρο στον Φερστάπεν, αλλά η είσοδός του Πέρεζ στα πιτς έφερε για αλλαγή στον αμέσως επόμενο γύρο και τον Λεκλέρ, για να καλυφθεί από το undercut. Έναν γύρο μετά μπήκε και ο Χάμιλτον, για να καλυφθεί από τον Λεκλέρ.

Έτσι έγινε, και ο Λιούις διατήρησε με άνεση την θέση του εμπρός από τον Μονεγάσκο της Ferrari. Όμως, την ώρα εκείνη, και ενώ ο Πιάστρι μετά και από το δικό του δεύτερο πιτ-στοπ στον 30ό γύρο περνούσε τον Λεκλέρ για την 3η θέση, πρωτοπόρος του αγώνα ήταν ο Ράσελ χωρίς να έχει κάνει δεύτερο πιτ-στοπ.

Παρότι ήταν ο πρώτος που άλλαξε ελαστικά, στον 11ο γύρο, ο νεαρός Άγγλος ζήτησε από τη Mercedes να εξετάσει το ενδεχόμενο της στρατηγικής ενός πιτ-στοπ. Ο ίδιος αισθανόταν ότι η πρόσφυσή του ήταν αρκετά καλή, παρότι ο Χάμιλτον επέλαυνε με τη φρέσκια σκληρή γόμα του.

Εκείνη τη στιγμή το προβάδισμα του Ράσελ από τον Χάμιλτον ήταν στα 7’’, αλλά θα περίμενε κανείς να αρχίσει να μειώνεται ραγδαία, λόγω της διαφοράς πρόσφυσης των πιο φρέσκων -κατά 15 γύρους- ελαστικών του Λιούις. Δεν συνέβη αυτό.

Έτσι, ο Ράσελ κατάφερε να αντέξει μέχρι τέλους, βγάζονται 34 γύρους με ένα σετ σκληρής γόμας, παρότι στους τελευταίους απειλήθηκε σθεναρά από τον Χάμιλτον που είχε αρκετά ανώτερη πρόσφυσης από τα πιο φρέσκα ελαστικά του. Ήταν η 3η νίκη του Ράσελ στη Formula 1, και αυτή που έδειξε την μεγάλη του οδηγική αξία και ευφυΐα.

Ο ρυθμός του Ράσελ επέτρεψε στον Πιάστρι να πιάσει τις Mercedes στο τέλος, και ο Αυστραλός -νικητής πριν μία εβδομάδα στην Ουγγαρία- ήθελε άλλον έναν γύρο για να γίνει απειλητικός. Εντέλει οι τρεις πρώτοι πέρασαν τη γραμμή του τερματισμού μέσα σε 1,1 δευτερόλεπτο.

Μετά από το δεύτερο φετινό θρίαμβο του Τζορτζ Ράσελ, και τρίτο της Mercedes σε 14 αγώνες, τώρα η Formula 1 κάνει το μεγάλο της καλοκαιρινό διάλειμμα σχεδόν ενός μήνα, πριν επιστρέψει στις 23-25 Αυγούστου με το GP Ολλανδίας στο Ζάντβοορτ.

Πηγή: sport24.gr

BEST OF THEMASPORTS