Κούρασε με τις δικαιολογίες του ο «κυβερνητικός υπάλληλος» Τιμούρ…

Πόλυς Χαραλάμπους

Επιστροφή στην σκληρή πραγματικότητα για την εθνική. Όχι μόνο δεν αξιοποίησε το μομέντουμ του «διπλού» στην Λιθουανία, αλλά αποτέλεσε «παιχνιδάκι» στα πόδια των παιχτών του Κοσσόβου…

Ακολουθήστε μας στο Google news

Οι αντίπαλοι μας πήραν πολύ εύκολη νίκη, απέναντι στην ομάδα του Τιμούρ Κετσπάγια που δεν μπορούσε να κάμει τα βασικά στο γήπεδο. Ο Ομοσπονδιακός προπονητής συνεχίζει να εμπιστεύεται παίχτες (όπως ο Γκόγκιτς) που διερωτάται κάποιος αν ζουν από το ποδόσφαιρο.

Δεν φτάνει αυτό, μιλώντας μετά το παιχνίδι στο ΡΙΚ, μας… αράδιασε πάλι τις γνωστές δικαιολογίες, για το ότι έπαιξε ρόλο για την χτεσινή τραγική παρουσία, το ότι οι παίχτες δεν αγωνίζονται στις ομάδες τους στο πρωτάθλημα.

Μια τοποθέτηση που δεν στέκει, αφού ο ίδιος συνεχίζει το «κόλλημα» στον Νικόλα Παναγιώτου, ενός κεντρικού μπακ που είναι βασικός με την Ομόνοια, μια ομάδα που εξασφάλισε την πρόκριση της στην φάση λίγκας του Κόνφερενς.

Υπάρχουν κι άλλες περιπτώσεις παιχτών που θεωρούνται χρήσιμοι και βασικοί στις ομάδες τους (όπως ο Στέλιος Αντρέου στην Σαρλερουά), ωστόσο ο Τιμούρ για τους δικούς του λόγους, προτιμά να τους αφήνει στον πάγκο.

Είναι ξεκάθαρο ότι ο Κυπρο-Γεωργιανός προπονητής, δεν εμπνέει, δεν εκπέμπει, δεν πείθει ότι έχει την όρεξη και τις λύσεις να φέρει την «άνοιξη»…

Αντιλαμβανόμαστε ότι είναι βιοποριστικό το ζήτημα. Δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται, να υποβάλει την παραίτηση του, έχοντας συμβόλαιο για άλλα δυο χρόνια (μέχρι τον Οκτώβρη του 2026), με αρκετά ψηλό πακέτο απολαβών. Όπου πληρώνεται έγκαιρα, αφού η Ομοσπονδία στον οικονομικό τομέα είναι σαν την κυβέρνηση…

Όμως η αλήθεια είναι ότι έχει… κουράσει παρά πολύ τους κύπριους ποδοσφαιρόφιλους, επειδή στα δυο χρόνια που είναι στον πάγκο, δεν έχει βοηθήσει καθόλου να… ξεκολλήσει η εθνική από τον πάτο.

Δεν ισχυριζόμαστε ότι αν φύγει ο Κετσπάγια, θα λυθούν ως δια μαγείας όλα τα προβλήματα. Εννοείται ότι για να συνεχίζει να βρίσκεται στην ανυποληψία η εθνική, την μεγαλύτερη ευθύνη την έχουν αυτοί που εξουσιάζουν το ποδόσφαιρο της νήσου εδώ και χρόνια. Όπως φυσικά και οι ομάδες, που αποτελούν την ομοσπονδία, που δεν ιδρώνει καθόλου τ’ αυτί τους, αν πηγαίνει καλά ή όχι η εθνική ομάδα.

Άλλωστε εκείνοι που ψήφισαν πριν μερικά χρόνια, να αυξηθεί ο αριθμός των κοινοτικών παιχτών (που δικαιούται η κάθε ομάδα) από 15 σε 17, ούτε που σκέφτηκαν πόσο θα επηρεαστεί ο χρόνος συμμετοχής των γηγενών παιχτών. Να μην ξεχνάμε ότι υπάρχει και το δικαίωμα σύναψης συμβολαίων με κοινοτικούς καταλόγου Β’ (μέχρι 22 χρόνων).

Για την έλλειψη (εδώ και κάμποσα χρόνια) σοβαρού, μελετημένου και επιστημονικού πλάνου, για την ανάπτυξη των γηγενών παιχτών και των μικρών εθνικών ομάδων, μοιάζει με ανέκδοτο, μόνο να «ανοίγει» κάποιος συζήτηση γι’ αυτό.

Παράλληλα, έχουν γίνει απίστευτες καταγγελίες τα τελευταία χρόνια, για τα κριτήρια επιλογής αρκετών παιχτών που παίρνουν κλήση στις εθνικές ομάδες. Δεν είναι τόσο εύκολο για τους Ομοσπονδιακούς προπονητές, να υποκύψουν στις «πιέσεις» που δέχονται από διάφορες κατευθύνσεις, να καλούν μερικούς ποδοσφαιριστές, αποκλείοντας και αδικώντας μερικούς άλλους που το αξίζουν…  

BEST OF THEMASPORTS