best seller βιβλίο «Leading», ο Σκωτσέζος είχε στη λίστα του επτά ποδοσφαιριστές τους οποίους προσπάθησε να φέρει στο Μάντσεστερ, ωστόσο δεν τα κατάφερε.
Σε μια ενότητα με τίτλο «Αυτοί που ξέφυγαν», ο Φέργκιουσον μιλάει για την αποτυχημένη προσπάθεια να αποκτήσει τον τότε επιθετικό της Μαρσέιγ, Ντιντιέ Ντρογκμπά, ο οποίος στη συνέχεια έγραψε ιστορία με τη φανέλα της Τσέλσι.
«Πήγαμε να τον τσεκάρουμε, αλλά ο σύλλογος ήθελε 25 εκατομμύρια λίρες και η Τσέλσι κινήθηκε για να τον αποκτήσει πριν αποφασίσουμε», λέει ο Φέργκιουσον, ο οποίος αργότερα θα υπέγραφε τον έφηβο, Γουέιν Ρούνεϊ, για 27 εκατομμύρια λίρες.
Ο Πετρ Τσεχ ήταν άλλος ένας μελλοντικός παίκτης της Τσέλσι που είχε βρεθεί προηγουμένως στο ραντάρ του Φέργκιουσον, αλλά υπήρχε ένα εμπόδιο. «Πήγα να τον δω το 2003 όταν αγωνιζόταν στη Ρεν», γράφει ο Φέργκιουσον. «Πιστεύαμε ότι ο Πετρ ήταν λίγο μικρός για τους επιθετικούς της Πρέμιερ Λιγκ».
Εκτός από τους Ντιντιέ Ντρογκμπά και Πετρ Τσεχ, ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον αναφέρεται σε ακόμη πέντε σπουδαίους ποδοσφαιριστές.
Τόμας Μίλερ: «Ήταν δέκα ετών όταν μάθαμε γι' αυτόν. Τον παρακολουθήσαμε και την επόμενη μέρα συμφώνησε με την Μπάγερν Μονάχου».
Ρονάλντο Ναζάριο: «Θέλαμε να υπογράψουμε τον Βραζιλιάνο επιθετικό από την Κρουζέιρο το 1994, αλλά δεν μπορούσαμε να πάρουμε άδεια εργασίας και στη συνέχεια αποκτήθηκε από την PSV Αϊντχόφεν».
Σέρχιο Αγκουέρο: «Ο ατζέντης του ζητούσε μια τιμή που δεν ήμασταν διατεθειμένοι να πληρώσουμε».
Λούκας Μόουρα: «Προσφέραμε 35 εκατομμύρια λίρες, αλλά η Παρί Σεν Ζερμέν τον υπέγραψε για 45 εκατομμύρια λίρες».
Ραφαέλ Βαράν: «Το 2011 είχαμε επαφές με τη Λιλ. Ο Ζινεντίν Ζιντάν το έμαθε και με κάποιο τρόπο κατάφερε να τον πάρει στη Ρεάλ Μαδρίτης».
Φυσικά, μια δεκαετία αργότερα ο Βαράν αποκτήθηκε από τη Ρεάλ Μαδρίτης έναντι αμοιβής περίπου 34 εκατομμυρίων λιρών. Συνεχίζοντας για την περίπτωση του Βαράν, ανέφερε στο βιβλίο του: «Ο Ντέιβιντ Γκιλ εξέταζε την υπόθεση του Βαράν και του συμβολαίου του με τη Λανς, όταν ο Ζινεντίν Ζιντάν πήρε μυρωδιά και με κάποιο τρόπο τον πήρε για τη Ρεάλ Μαδρίτης κάτω από τη μύτη μας. Δεν νομίζω ότι ο Ζοζέ Μουρίνιο, ο οποίος βρισκόταν τότε στον πάγκο της Ρεάλ Μαδρίτης, είχε δει ποτέ τον Βαράν να παίζει».
