ΦΑΜΠΙΟ ΓΚΡΟΣΟ: Ο άνθρωπος της τελευταίας στιγμής ..

Είναι ο ποδοσφαιριστής που έβαλε την υπογραφή στην κορυφαία επιτυχία της «σκουάντρα ατζούρα» τον 21^ο αιώνα. Ο άνθρωπος της τελευταίας στιγμής σε σημαντικά παιχνίδια.

Σαν σήμερα το 1977 γεννήθηκε στην «αιώνια πόλη» Ρώμη ο Φάμπιο Γκρόσο που 29 χρόνια μετά έγινε κομμάτι της  αιωνιότητας του κάλτσιο. Τα πρώτα ποδοσφαιρικά του βήματα, ήταν … ταπεινά και  κάθε άλλο παρά προμήνυαν το μεγαλείο που θα ακολουθούσε. Έγιναν στην ακαδημία Ρενάτο Κούρι, πριν μεταγραφεί στην Κιέτι, στην 3η κατηγορία της Ιταλίας, το καλοκαίρι του 1998. Αγωνίζονταν ως αριστερός εξτρέμ και ως επιτελικός μέσος, κυρίως λόγω της εξαιρετικής του τεχνικής κατάρτισης. Τον Ιούλιο του 2001, υπογράφει συμβόλαιο με την Περούτζια του εκκεντρικού Σέρσε Κόσμι ο οποίος τον μετέτρεψε σε ηλικία 24 ετών αριστερό μπακ μια έμπνευση που θα αποδειχθεί …κόλπο γκρόσο για τον ίδιο τον ποδοσφαιριστή και το ποδόσφαιρο της χώρας παρότι η μεταγραφή του στο υψηλότερο επίπεδο του Ιταλικού ποδοσφαίρου άργησε να γίνει, αφού στην ομάδα εντάχθηκε σε ηλικία σχεδόν 24 ετών. Τον Ιανουάριο του 2004 μεταπήδησε στην Παλέρμο (ομάδα Β’ κατηγορίας τότε) και με την ενίσχυση του η ομάδα της Σικελίας προβιβάστηκε στο τέλος της σεζόν ενώ με εκείνο εκ των  μεγάλων πρωταγωνιστών  η επόμενη χρονιά, 2005-2006 ήταν ονειρική για τους νησιώτες  που κατέλαβαν  την  6^η θέση και εξασφάλισαν ένα εισιτήριο για την προσεχή έκδοση του Κυπέλλου UEFA.

Η απογείωση στην κορυφή του κόσμου με την «σκουάντρα ατζούρα»

Οι εξαιρετικές του εμφανίσεις, έπεισαν τον τεχνικό της εθνικής Ιταλίας  Μαρτσέλο Λίπι να του εμπιστευτεί το αριστερό άκρο της άμυνας της στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας το 2006, στο οποίο η Ιταλία πήγαινε κουβαλώντας τις σκιές του σκανδάλου Calciopolis εκείνο το καλοκαίρι και οδήγησε μέχρι και στον υποβιβασμό της Γιουβέντους. Αλλά όπως 24 χρόνια στα γήπεδα της Ισπανίας και τότε υπό τη σκιά ανάλογης κρίσης  έγινε εν τέλει θριαμβεύτρια και τότε η «σκουάντρα ατζούρα» έμελλε να στεφθεί ξανά πρωταθλήτρια κόσμου με τον Γκρόσο κομβικό σε τρία σπουδαία ματς. Αφενός ήταν εκείνος που κέρδισε (δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκτιμούν ότι ο Ιταλός μπακ έπεσε πάνω στον Λούκας Νιλ και όχι το αντίθετο όπως έκρινε ο Ισπανός ρέφερι Λουίς Κανταλέχο) το πέναλτι με το οποίο οι  «ατζούρι» την ύστατη στιγμή  ξεπερνούν στο 5^ο και τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων και πριν πάει το ματς στην παράταση  το εμπόδιο της Αυστραλίας στη φάση των 16.

Στα δημοσιογραφικά, ο Χουάνγκ Τζιάν-Ξιάνγκ σχολιαστής του κινέζικου CCTV,  είναι σε παροξυσμό: «Πέναλτι! Πέναλτι! Πέναλτι! Το έκανε, ο Γκρόσο το έκανε! Ο τιτάνας Ιταλός αριστερός μπακ, στα χνάρια του μεγάλου Φακέτι, του Καμπρίνι, του Μαλντίνι. Οι ψυχές τους τον έσπρωξαν να πέσει, να κερδίσει το πέναλτι. Η ιστορία και η παράδοση του ιταλικού ποδοσφαίρου, οι θεοί του ποδοσφαίρου είναι με την Ιταλία. Θα το βάλει ο Τότι, δεν γίνεται να το χάσει. Αντίο Αυστραλία, στο καλό αμυντικογενή Χίντινκ, καταστροφέα του ποδοσφαίρου. Ευχαριστώ Φάμπιο Γκρόσο!» Ο Φραντσέσκο Τότι ευστόχησε η Ιταλία προκρίθηκε αλλά ο Κινέζος σχολιαστής κλήθηκε σε απολογία, κατέληξε να χάσει τη δουλειά του, έγραψε μάλιστα και βιβλίο για αυτή την ιστορία ( με τίτλο «Ποτέ δεν μάχεσαι μόνος σου») θεωρώντας  ότι και με τη δική του θετική ενέργεια, ο Γκρόσο έπεσε τη σωστή στιγμή, κέρδισε το πέναλτι και η Ιταλία προκρίθηκε.

Η γκολάρα στον δραματικό ημιτελικό με την Γερμανία

Ακολουθεί το γκολ του στον ημιτελικό απέναντι στην Γερμανία στο «Φριντς Βάλτερ Στάντιον» του Καϊζερσλάουτερν. Η Ιταλία είναι μπροστά στο σκορ χάρη στο γκολ του Ντελ Πιέρο λίγο πριν, οι οικοδεσπότες πιέζουν για να φθάσουν στην ισοφάριση.

Το ρολόι να δείχνει το 119^ο λεπτό και η παράταση μοιάζει εκ νέου αναπόφευτκη όμως  ο Γκρόσο με εξαιρετική ενέργεια και σουτ βάζει την Ιταλία στη θέση του οδηγού στο ματς, αφήνοντας παρακαταθήκη και μία από τις κορυφαίες περιγραφές παιχνιδιού στην ιστορία, με τον Ιταλό δημοσιογράφο Φάμπιο Καρέσσα να παραληρεί στο μικρόφωνο και τον σκόρερ σε ντελίριο ενθουσιασμού να φωνάζει «δεν τον πιστεύω». Και τον περίφημο Βρετανό σχολιαστή Τζόν Μότσον να χαρακτηρίζει το γκολ«μαγευτικό».   

Ακολουθεί και 2^ο από τον Ντελ Πιέρο η Ιταλία είναι ξανά στον τελικό όπου το έμελλε πάλι στο τέλος να είναι ο Γκρόσο εκείνος που θα γύρει την πλάστιγγα υπέρ της ομάδας του. Με το σκορ 1-1 μετά το φινάλε κανονικής διάρκειας  και παράτασης όλα επρόκειτο να κριθούν στα πέναλτι.

Ιδού τι διηγήθηκε λίγο καιρό μετά ο αρχιτέκτονας της ιταλικής επιτυχίας Λίπι:«Ο Ντελ Πιέρο, ήθελε να χτυπήσει το πέμπτο πέναλτι.Αλλά του είπα όχι, γιατί νομίζω ότι ο πιο αξιόπιστος πρέπει να βαράει το πρώτο.Ο Άλεξ έπρεπε να είναι πρώτος. Επέμενε όμως και του έδωσα το τέταρτο, οπότε ο πρώτος που πήγε ήταν ο Πίρλο. Σ ‘ αυτές τις στιγμές, περισσότερο από τη λογική μετράνε οι αισθήσεις, οι διαθέσεις και το βλέμμα.Είδα τον Γκρόσο… «Άντε Φάμπιο, το πέμπτο είναι δικό σου, είσαι ο άνθρωπος της Θείας Πρόνοιας». Με κοίταξε και είπε «σίγουρα»;. Σίγουρα. Ήμουν σίγουρος γι’αυτόν, τα σήματα που έστειλε η μοίρα ήταν πολύ ξεκάθαρα…Ότι ξεκίνησε με την Γερμανία, θα το ολοκλήρωνε με την Γαλλία.»  Η «Σκουάντρα Ατζούρα»  επικράτησε 5-2  και βρέθηκε ξανά στην κορυφή του κόσμου.

Τα κατορθώματα του στο  κορυφαίο ποδοσφαιρικό γεγονός  ανοίγουν το δρόμο για μεταγραφή στη τότε μεγάλη δύναμη του κάλτσιο στην Ίντερ το  ίδιο καλοκαίρι μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο, όπου, παρότι η ομάδα κατακτά το πρωτάθλημα και το Σούπερ Καπ Ιταλίας, δε βρίσκει το ρόλο που ήθελε και μεταγράφεται στη Λιόν την επόμενη χρονιά. Στη Γαλλία τις δύο σεζόν του ξενιτεμού του όπου θα κατακτήσει την πρώτη το νταμπλ αλλά και το γαλλικό Σούπερ – Καπ,  στη 2^η σταδιακά έχασε τη θέση βασικού  και λόγω τραυματισμών. Το καλοκαίρι του 2009, έρχεται η μεγαλύτερη πρόκληση της καριέρας του, αφού  επαναπατρίστηκε για λογαριασμό της Γιουβέντους, που έχει επανέλθει στη Serie A’. Θα αγωνιστεί συνολικά σε 75 παιχνίδια και θα αποτελέσει κομμάτι της ομάδας που κατέκτησε το πρωτάθλημα αήττητη τη σεζόν 2011-12,  τελευταία του χρονιά ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, αφού στο τέλος της αποφάσισε να αποσυρθεί.

Η προπονητική καριέρα

Όμως  αλλά δεν θα εγκαταλείψει το δημοφιλέστερο των σπορ αν και έχει γνώσεις (πτυχίο πολιτικής επιστήμης, γνωρίζει άπταιστα γαλλικά) και ενδιαφέροντα. Ξεκινά καριέρα και στους πάγκους με θητείες  στις Μπάρι, Βερόνα, Μπρέσια, Σιόν ενώ από τις 23 του περασμένου Μάρτη είναι ο τεχνικός της Φροζινόνε. Ότι και αν κάνει από αυτή τη νέα του ιδιότητα και ρόλο το βέβαιο είναι ότι θα λειτουργεί επί μακρόν ως παράδειγμα για  ποδοσφαιριστές που αργούν να «πάρουν μπρος» και να δείξουν τις ικανότητές τους στο υψηλότερο επίπεδο.

sportday.gr